ไม่มีระบบใดเกิดขึ้นในแอ่งจนถึงวันที่ 2 เมษายน เมื่อเกิดพายุดีเปรสชันใกล้ชายฝั่ง เมียนมาร์ ทางตอนเหนือ ทะเลอันดามัน ก่อตัวขึ้น อย่างไรก็ตาม ก็สลายไปในวันรุ่งขึ้น ถือว่าหาได้ยากเนื่องจากการก่อตัวของพายุมักจะเริ่มตั้งแต่กลางเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม หลังจากไม่มีการใช้งานเป็นเวลาหนึ่งเดือน ดีเปรสชันอีกรูปแบบหนึ่งเกิดขึ้นนอกชายฝั่งของ Kerala และ Lakshadweep มันทวีความรุนแรงเป็นพายุดีเปรสชันหมุนเร็วในวันเดียวกันและต่อมากลายเป็นพายุไซโคลน โดย IMD ได้กำหนดให้ชื่อ "เตาะแต่" มันยังคงทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และในวันที่ 17 พฤษภาคม เตาะแต่ก็ถึงจุดสูงสุดของพายุไซโคลนที่รุนแรงที่สุดก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นฝั่งใน คุชราต หลายชั่วโมงต่อมา และสลายไปในวันที่ 19 พฤษภาคม สองสามวันหลังจากที่ตอกแทสลายตัว พายุดีเปรสชันก่อตัวขึ้นใน Bay of เบงกอล เมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม ค่อยๆ ทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุไซโคลน และตั้งชื่อว่า ยาส มันทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุไซโคลนที่รุนแรงมากในวันที่ 25 พฤษภาคม และทำให้แผ่นดินถล่มในรัฐ โอริสสา ในวันรุ่งขึ้น กลายเป็นพายุไซโคลนลูกที่สองที่โจมตีประเทศภายในช่วงสิบวัน หลังจากห่างหายไปนานสามเดือนครึ่ง เกิดดีเปรสชันใน อ่าวเบงกอล เมื่อวันที่ 12 กันยายน กลายเป็นระบบแรกในฤดูมรสุม ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ต่อมา พายุดีเปรสชันอื่นก่อตัวขึ้นเหนืออ่าวเบงกอลตะวันออก-กลาง ทำให้ระบบที่สองในฤดูหลังมรสุมเกิดขึ้น ต่อมาทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันหมุนเร็ว และในวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2564 รุนแรงขึ้นเป็นพายุไซโคลนซึ่งมีชื่อเรียกว่า Gulab ซึ่งเป็นชื่อพายุครั้งแรกในฤดูหลังมรสุม หลังจากนั้นเพียงสองวัน เศษซากของพายุไซโคลน กุหลาบ เข้าสู่ทะเลอาหรับและเกิดใหม่เป็นดีเปรสชันและกลายเป็น ARB 02 ARB 02 ทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุไซโคลน และได้รับการตั้งชื่อว่า Shaheen โดย IMD หลังจากไม่มีการใช้งานเป็นเวลาหนึ่งเดือนอย่างไม่ปกติ ดีเปรสชันARB 03 ก่อตัวขึ้นในต้นเดือนพฤศจิกายนและยังคงออกสู่ทะเล สองสามวันต่อมา ดีเปรสชัน BOB 05 ก่อตัวขึ้นในอ่าวเบงกอล แต่ไม่สามารถทวีความรุนแรงได้อีกเนื่องจากแรงลมแรงเฉือนสูง BOB 05 ส่งผลกระทบต่อพื้นที่ทางตอนใต้ของอินเดียบางส่วนด้วยน้ำท่วม และบางพื้นที่ประสบกับพายุไซโคลนที่มีลมพัดแรง