ลายโปร่ง (อังกฤษ: tracery) เป็นศัพท์ทางสถาปัตยกรรมที่ส่วนใหญ่ใช้ในการบรรยายลวดลายของงานหินที่สร้างเพื่อเป็นกรอบรับกระจกในหน้าต่างแบบกอทิก หรือลายงานหินที่มีลักษณะเป็นซี่เป็นลวดลายตกแต่งบนผนังหรือกำแพง คำว่า "tracery" อาจจะมาจากคำว่า "tracing floors" ซึ่งหมายถึงลวดลายอันซับซ้อนของหน้าต่างสมัยกอทิกตอนปลายที่ต้องวางไว้ให้ลอกบนพื้น[1]ลายงานหินสมัยแรกเป็นลวดลายง่าย ๆ เป็นหน้าต่างเดี่ยว แต่เมื่อมาถึงสมัยกอทิกตอนต้นวิวัฒนาการของสถาปัตยกรรมก็ทำให้สามารถสร้าหน้าต่างได้กว้างและสูงขึ้น จากหน้าต่างเดี่ยวก็กลายมาเป็นหน้าต่างคู่หรือสามที่ตอนบนเป็นโค้งแหลมเช่นที่มหาวิหารซัวซง ที่ต่อมาวิวัฒนการเป็นลวดลายอันซับซ้อนขึ้นเช่นที่เห็นบนหน้าต่างกุหลาบของมหาวิหารสทราซบูร์