บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา ลินเนิร์ด สกินเนิร์ด (อังกฤษ: Lynyrd Skynyrd) เป็นวงร็อกสัญชาติอเมริกันจาก แจ็กสันวิลล์, ฟลอริดา, สหรัฐอเมริกา ก่อตั้งขึ้นในปี 1964 วงได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในฐานะศิลปินแนวเพลงเซาเทิร์นร็อกโดยเฉพาะในช่วงยุค 70 โดยมีซิงเกิลฮิตที่เป็นที่รู้จักหลายซิงเกิลอาทิเช่น "Sweet Home Alabama" และ "Free Bird" วงได้ออกสตูดิโออัลบั้มมาทั้งหมด 14 อัลบั้ม โดยในช่วงแรกก่อนวงจะแตกได้ออกสตูดิโออัลบั้มมาทั้งหมด 5 อัลบั้ม อัลบั้มแสดงสด 6 อัลบั้ม และอัลบั้มรวมเพลง 23 อัลบั้ม เดิมทีวงได้ใช้ชื่อ มายแบ็กยาร์ด (My Backyard) ต่อมาก็ได้เปลี่ยนเรื่อยๆ คือ เดอะโนเบิลไฟว์ (The Noble Five)[2] และ วันเปอร์เซนต์ (One Percent) จนกระทั่งเปลี่ยนมาเป็น ลินเนิร์ด สกินเนิร์ด จวบจนปัจจุบัน โดยคำว่า "ลินเนิร์ด สกินเนิร์ด" เป็นคำสแลงที่เพี้ยนมาจากการเรียกชื่อตรงๆของครูสอนวิชาพละคนหนึ่งนามว่า ลีโอนาร์ด สกินเนอร์ (Leonard Skinner)[3][4] จากโรงเรียนมัธยมโรเบิร์ต อี.ลี (Robert E. Lee High School) ซึ่งเป็นโรงเรียนที่สมาชิกส่วนใหญ่กำลังศึกษาอยู่ ด้วยความเข้มงวดของสกินเนอร์เกี่ยวกับกฎระเบียบของโรงเรียนเรื่องการไว้ผมยาวมากเป็นพิเศษ[5] ทำให้รอซซิงตันต้องดรอปจากโรงเรียนที่ยอมรับเรื่องกฎระเบียบผมไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรก็ดีในเวลาต่อมาพวกเขาก็เพิ่มระดับความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นเรื่อยๆ โดยมีครั้งหนึ่งที่เชิญสกินเนอร์ขึ้นเวทีตอนคอนเสิร์ตที่แจ็กสันวิลล์ของพวกเขาอีกด้วย[6]นอกจากนี้จากซิงเกิล "Free Bird" ซึ่งเป็นซิงเกิลที่โด่งดังจากการบรรเลงโซโล่ยาวปิดท้าย ในลักษณะฮาร์ดร็อก จนต่อมาประวิทย์ พงษ์ธนานิกร นักดนตรีชาวไทยก็ได้นำชื่อไปตั้งเป็นวงฟรีเบิร์ดส ซึ่งในเวลาต่อมาก็โด่งดังในยุค 80 ในช่วงที่สกินเนิร์ดกำลังเป็นที่นิยมอย่างขีดสุด ก็ได้เกิดอุบัติเหตุเครื่องบินตกปี 1977 ทำให้สมาชิกถึง 3 คนเสียชีวิตประกอบด้วย ร้องนำ รอนนี ฟาน แซนต์ มือกีตาร์/ร้อง สตีฟ เกนเนส และนักร้องประกอบ แคสซี เกนเน เป็นเหตุให้วงต้องแตกออกไปในที่สุด และความที่นิยมที่หายไปอีกด้วย แม้จะมีการรวมวงอีกรอบในปี 1987 ก็ตามวงได้รวมอีกครั้งในปี 1987 โดยมีนักร้องนำหลักคือ จอห์นนี ฟาน แซนต์ น้องชายของรอนนี ฟาน แซนต์ และสมาชิกที่สมาชิกรุ่นก่อตั้งที่เหลืออย่าง แกรี รอซซิงตัน นอกจากนี้ก็ได้มือกีตาร์ ริคกี เมดล็อก ที่เคยร่วมแต่งและบันทึกเสียงให้กับวงในช่วงปี 1971 - 1972 ได้กลับมาร่วมในปี 1996 และในเวลาต่อก็ได้มือกลอง ไมเคิล คาร์เทลโลน ที่ทำหน้าที่บันทึกและทัวร์ตั้งแต่ปี 1999 ลินเนิร์ด สกินเนิร์ดได้รับการยกเข้าสู่หอเกียรติยศร็อกแอนด์โรล ในวันที่ 13 มีนาคม 2006[7] ได้รับการจัดอันดับจากนิตยสารโรลลิงสโตนส์ในหัวข้อ "100 ศิลปินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล" ด้วยอันดับ 95 ในปี 2004[8][9]