เนื้อร้อง ของ ลิมบา_โนอัสเตร

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้
ธงชาติ
เพลงชาติมอลโดวาสมัยต่างๆ
เด็ชเตอัปเตอ-เต โรมือเน! (พ.ศ. 2460–2461)
มอลโดวา โซวิเอตติกา (พ.ศ. 2488–2534)
เด็ชเตอัปเตอ-เต โรมือเน! (พ.ศ. 2534–2537)
ลิมบา โนอัสเตร (พ.ศ. 2537–ปัจจุบัน)
กล่องนี้:
ภาษาโรมาเนียคำแปลภาษาไทย
Limba noastră-i o comoarăÎn adîncuri înfundatăUn şirag de piatră rarăPe moşie revărsată.Limba noastră-i foc ce ardeÎntr-un neam, ce fără vesteS-a trezit din somn de moarteCa viteazul din poveste.Limba noastră-i numai cîntec,Doina dorurilor noastre,Roi de fulgere, ce spintecNouri negri, zări albastre.Limba noastră-i graiul pîinii,Cînd de vînt se mişcă vara;In rostirea ei bătrîniiCu sudori sfinţit-au ţara.Limba noastră-i frunză verde,Zbuciumul din codrii veşnici,Nistrul lin, ce-n valuri pierdeAi luceferilor sfeşnici.Nu veţi plînge-atunci amarnic,Că vi-i limba prea săracă,Şi-ţi vedea, cît îi de darnicGraiul ţării noastre dragă.Limba noastră-i vechi izvoade.Povestiri din alte vremuri;Şi citindu-le 'nşirate, -Te-nfiori adînc şi tremuri.Limba noastră îi aleasăSă ridice slava-n ceruri,Să ne spuie-n hram şi-acasăVeşnicele adevăruri.Limba noastra-i limbă sfîntă,Limba vechilor cazanii,Care-o plîng şi care-o cîntăPe la vatra lor ţăranii.Înviaţi-vă dar graiul,Ruginit de multă vreme,Stergeţi slinul, mucegaiulAl uitării 'n care geme.Strîngeţi piatra lucitoareCe din soare se aprinde -Şi-ţi avea în revărsareUn potop nou de cuvinte.Răsări-va o comoarăÎn adîncuri înfundată,Un şirag de piatră rarăPe moşie revărsată.สมบัติคือภาษาของเราซึ่งอุบัติจากเงามืดส่วนลึกของอดีตกาลโซ่แห่งบรรดาศิลาอันล้ำค่าที่กระจัดกระจายทั่วทั้งแผ่นดินบุราณของเราไฟที่ลุกโชนคือภาษาของเราท่ามกลางผู้คนที่ตื่นขึ้นจากการหลับใหลเป็นตาย ไร้การเตือนเยี่ยงผู้กล้าในบรรดาเรื่องราวภาษาของเราสร้างด้วยดนตรีจากความปรารถนาส่วนลึกสุดในจิตวิญญาณเราประกายแสงสายฟ้าผ่าลงอย่างเร็วผ่านเมฆทะมึนและขอบนภาสีครามOur language is the language of breadWhen the winds blow through the summer,Uttered by our forefathers whoBlessed the country through their labour.ภาษาของเราเป็นใบไม้ที่เขียวสุดในป่านิรันดรแม่น้ำนิสตรู (Nistru) อันอ่อนโยนไหวระลอกซ่อนแสงดาวที่สุกสกาวสว่างไสวUtter no more bitter cries nowThat your language is too poor,And you will see with what abundanceFlow the words of our precious country.ภาษาของเราเต็มไปด้วยตำนานนานาเรื่องราวจากวันวานอ่านจากเรื่องหนึ่งแล้วไปยังเรื่องอื่นทำให้คนสั่นกลัว หวาดหวั่น และครวญครางOur language is singled outTo lift praises up to heaven,Uttering with constant fervourTruths that never cease to beckon.ภาษาของเราเป็นยิ่งกว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ถ้อยคำเทศนาของบรรพชนครวญคร่ำขับขานชั่วนิรันดร์ในถิ่นฐานผู้คนของเราResurrect now this our language,Rusted through the years that have passed,Wipe off filth and mould that gatheredWhen forgotten through our land.Gather now the sparkling stone,Catching bright light from the sun.You will see the endless floodingOf new words that overflow.สมบัติจะปรากฏอย่างฉับพลันจากเงามืดส่วนลึกของอดีตกาลโซ่แห่งบรรดาศิลาอันล้ำค่าที่กระจัดกระจายทั่วทั้งแผ่นดินบุราณของเรา