แบ่งออกเป็น 2 สกุล [4] พบกระจายพันธุ์ในทะเลเขตร้อนและเขตอบอุ่นในแถบอินโด-แปซิฟิก

Chiloscyllium

สืบสายพันธุ์มาตั้งแต่ยุคซีโนมาเนียน–ปัจจุบัน[5]

• Chiloscyllium arabicum Gubanov, 1980
• Chiloscyllium burmensis Dingerkus & DeFino, 1983
• Chiloscyllium griseum Müller & Henle, 1838
• Chiloscyllium hasselti Bleeker, 1852
• Chiloscyllium indicum (Gmelin, 1789)
• Chiloscyllium plagiosum (ไม่ทราบชื่อ, แต่อ้างอิงว่าเป็น Bennett, 1830)
• Chiloscyllium punctatum Müller & Henle, 1838

Hemiscyllium

สืบสายพันธุ์มาตั้งแต่ยุคทาเนเทียน–ปัจจุบัน[5] พบกระจายพันธุ์ในเขตร้อนของออสเตรเลีย, ปาปัวนิวกินี และอินโดนีเซีย และมีอีกหนึ่งชนิดที่ยังไม่ได้รับการบรรยายทางวิทยาศาสตร์จากหมู่เกาะเซเชลส์ [6]

• Hemiscyllium freycineti (Quoy & Gaimard, 1824)
• Hemiscyllium galei Allen & Erdmann, 2008[7]
• Hemiscyllium hallstromi Whitley, 1967
• Hemiscyllium halmahera Allen, Erdmann & Dudgeon, 2013[8]
• Hemiscyllium henryi Allen & Erdmann, 2008[7]
• Hemiscyllium michaeli Allen & Dudgeon, 2010[9]
• Hemiscyllium ocellatum (Bonnaterre, 1788)
• Hemiscyllium strahani Whitley, 1967
• Hemiscyllium trispeculare Richardson, 1843
• Hemiscyllium sp. ยังไม่ได้ถูกอธิบาย

ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว

• †Acanthoscyllium sahelalmae (Pictet & Humbert, 1866)
• †Almascyllium cheikeliasi (Signeaux, 1949)
• †Chiloscyllium broenirnani Casier, 1958
• †Hemiscyllium bruxelliensis Herman, 1977
• †Mesiteia daimeriesi (Herman, 1973)
• †Pseudospinax heterodon Underwood & Mitchell, 1999[10]