อาศัยเป็นฝูง หากินบริเวณผิวน้ำ เป็นปลากินเนื้อ อาหารได้แก่ แมลง ลูกปลา ลูกกุ้งขนาดเล็ก มีความสามารถพิเศษคือ พ่นน้ำได้ไกลถึง 1–2 เมตร เพื่อยิงแมลงให้ตกลงน้ำเป็นอาหาร ถ้าแมลงยังไม่ตก จะยิงซ้ำสำเร็จ สามารถเปลี่ยนพิกัดมุมยิงได้อีกด้วย ทั้งนี้เป็นเพราะปลาในวงศ์นี้มีลิ้นที่ยาว และมีร่องลึกที่ลิ้น ประกอบกับจะงอยปากที่กว้างพอดี เมื่อหุบเหงือกลงจะพ่นน้ำออกมาได้ในลักษณะเดียวกับปืนฉีดน้ำ[3]

นอกจากนี้ยังสามารถกระโดดขึ้นงับเหยื่อเหนือน้ำได้สูงถึง 1 ฟุต วางไข่ในฤดูฝนแถบชายฝั่งทะเลหรือปากแม่น้ำ โดยมีจำนวนตั้งแต่ 20,000–150,000 ฟอง ไข่มีขนาด 0.4 มิลลิเมตร โดยวางไข่แบบปล่อยลอยไปตามกระแสน้ำ พ่อแม่ปลาไม่ดูแลไข่ นอกจากนี้แล้ว ยังมีการศึกษาเพิ่มเติมพบว่าสามารถล่าเหยื่อที่ที่ฝังตัวอยู่ใต้พื้นน้ำได้ด้วย ด้วยวิธีการพ่นน้ำเหมือนกับที่พ่นเหนือผิวน้ำ[4]

ในวัฒนธรรมไทย

ปลาเสือพ่นน้ำ เป็นปลาที่อาศัยอยู่บริเวณผิวน้ำ ซ้ำยังมีอุปนิสัยไม่เกรงกลัวมนุษย์ จึงถูกอ้างอิงถึงในวรรณกรรมและวรรณคดีไทยหลายเรื่องนับแต่อดีต เช่น เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก ของ ทิพย์วาณี สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ที่กล่าวถึง เมื่อเวลาจะรับประทานอาหารมื้อเย็นที่เรือนแพริมน้ำ เมื่อมีการตีฆ้องเป็นสัญญาณ ปลาเสือพ่นน้ำจะว่ายมาออกันที่ท่าน้ำ เพื่อรออาหารซึ่งก็คือ ข้าวสุกที่โปรยลงไป [5]

นอกจากนี้แล้ว ด้วยความสามารถพิเศษเหล่านี้ บางร้านอาหารริมน้ำจะมีการแขวนอาหารไว้เหนือน้ำ เพื่อให้ปลาเสือพ่นน้ำ พ่นน้ำใส่อาหารตกลงมากิน สร้างความเพลิดเพลินให้แก่ลูกค้า [6]