วยาเชสลาฟ มีไฮโลวิช โมโลตอฟ (รัสเซีย: Вячесла́в Миха́йлович Мо́лотов ชื่อเดิม: สคร์ยาบีน รัสเซีย: Скря́бин; 9 มีนาคม ค.ศ. 1890 – 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1986) เป็นนักการเมืองและนักการทูตชาวโซเวียต เป็นบอลเชวิคเก่าและเป็นผู้นำในรัฐบาลโซเวียตจากคริสต์ทศทวรรษ 1920 เมื่อเขาขึ้นสู่อำนาจในฐานะที่โปรดปรานของโจเซฟ สตาลิน โมโลตอฟทำหน้าที่ในฐานะประธานสภาผู้ตรวจการประชาชน (นายกรัฐมนตรี) จาก ค.ศ. 1930 ถึง ค.ศ. 1941 และในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศตั้งแต่ ค.ศ. 1939 ถึง ค.ศ. 1949 และ ค.ศ. 1953 ถึง ค.ศ. 1959 จากตั้งแต่ ค.ศ. 1953 ถึง ค.ศ. 1959 เขาดำรงตำแหน่งเป็นรองนายกรัฐมนตรีคนที่หนึ่งจาก ค.ศ. 1942 ถึง ค.ศ. 1957 เมื่อเขาถูกไล่ออกจากประธานคณะกรรมการกลางโดย นีกีตา ครุชชอฟ โมโลตอฟถูกปลดออกจากทุกตำแหน่งใน ค.ศ. 1961 หลังจากความสับสนในหลายปีที่ผ่านมาโมโลตอฟเป็นผู้ลงนามหลักในกติกาสัญญาไม่รุกรานกันระหว่างเยอรมนี–สหภาพโซเวียต ใน ค.ศ. 1939 (ยังเป็นที่รู้จักกันในนามกติกาสัญญาโมโลตอฟ–ริบเบินทร็อพ) ซึ่งมีการเพิ่มบทบัญญัติที่สำคัญที่สุดในรูปแบบของพิธีสารลับที่กำหนดให้มีการบุกครองโปแลนด์และแบ่งเขตแดนระหว่างนาซีเยอรมนีและสหภาพโซเวียต เขารับรู้ถึงการสังหารหมู่กาตึญที่กระทำโดยเจ้าหน้าที่โซเวียตในช่วงเวลานี้หลังสงครามโลกครั้งที่สอง (มหาสงครามของผู้รักชาติ) โมโลตอฟมีส่วนเกี่ยวข้องในการเจรจากับพันธมิตรตะวันตกซึ่งเขามีชื่อเสียงด้านทักษะการทูตของเขา เขายังคงใช้ตำแหน่งของเขาในฐานะนักการทูตและนักการเมืองชั้นนำของสหภาพโซเวียตจนถึงเดือนมีนาคม ค.ศ. 1949 เมื่อเขาหลุดจากการเป็นที่โปรดปรานของสตาลินและสูญเสียตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศให้กับอันเดรย์ วืยชินสกี ความสัมพันธ์ของโมโลตอฟกับสตาลินแย่ลงไปอีกโดยสตาลินวิพากษ์วิจารณ์โมโลตอฟต่อสุนทรพจน์ในการประชุมครั้งที่ 19 อย่างไรก็ตามหลังจากการอสัญกรรมของสตาลินใน ค.ศ. 1953 โมโลตอฟถูกต่อต้านอย่างแข็งขันด้วยนโยบายโต้อภิวัฒน์สตาลินของครุสชอฟอย่างแข็งขัน โมโลตอฟปกป้องนโยบายและมรดกของสตาลินจนกระทั่งเขาเสียชีวิตใน ค.ศ. 1986 และวิพากษ์วิจารณ์ผู้สืบทอดต่อจากสตาลินอย่างรุนแรงโดยเฉพาะครุสชอฟ