ผู้ให้ความสำคัญแก่กลุ่ม "วัยรุ่น" เป็นคนแรก เห็นจะได้แก่ ซาราห์ ทริมเมอร์ ซึ่งเขียนอธิบายความถึง "ผู้ใหญ่ในวัยเยาว์" (Young Adulthood) อันเป็นกลุ่มคนที่มีอายุระหว่าง 14 ถึง 21 ปี แต่วงการวรรณกรรมในยุคคริสต์ศตวรรษที่ 19 ยังไม่ได้ให้ความสำคัญแก่กลุ่มผู้อ่านในวัยนี้มากนัก ถึงกระนั้นก็มีหนังสือหลายเล่มที่เขียนขึ้นในยุคคริสต์ศตวรรษที่ 19 ที่ดึงดูดผู้อ่านกลุ่มนี้ เช่น ครอบครัวโรบินสัน โอลิเวอร์ ทวิสต์ อลิซท่องแดนมหัศจรรย์ สี่ดรุณี ทอม ซอเยอร์ เกาะมหาสมบัติ และ เมาคลีลูกหมาป่า เป็นต้น

การจัดกลุ่มผู้อ่านวรรณกรรมยุคใหม่เริ่มเห็นความสำคัญของกลุ่มเยาวชน ในราวคริสต์ทศวรรษที่ 1950 ซึ่งบรรดาสำนักพิมพ์และนักเขียนเริ่มผลิตงานเพื่อกลุ่มผู้อ่านกลุ่มนี้ ขณะเดียวกันก็มีการแบ่งแยกวรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่ และสำหรับเด็ก ชัดเจนขึ้น