ไม่ปรากฏหลักฐานถึงผู้สร้าง มีอายุประมาณ 200 ปี จากหลักฐานทางกรมศาสนาว่าได้ขออนุญาตตั้งเป็นวัด เมื่อ พ.ศ. 2325[1] เป็นวัดเล็กๆ ศาลาการเปรียญ และกุฏิสงฆ์ 5 หลัง หลังละ 3 ห้อง หอระฆัง สิ่งก่อสร้างเดิมล้วนทำด้วยไม้สักทั้งสิ้น แม้แต่ช่อฟ้าใบระกาก็แกะสลักด้วยไม้สัก ปัจจุบันได้สร้างอุโบสถใหม่แล้ว ส่วนอุโบสถหลังเดิมซึ่งเป็นของเก่าสมัยเมื่อแรกตั้งวัดยังคงอยู่ คาดว่าน่าจะมีอายุประมาณปลายอยุธยาตอนปลายแต่ทรุดโทรมมาก ภายในอุโบสถหลังเก่าประดิษฐานพระพุทธรูปโบราณปูนปั้นปางมารวิชัย พร้อมทั้งอัครสาวก หน้าองค์พระประธานมีพระพุทธรูปโบราณองค์เล็กๆ อีก 3 องค์ เป็นพระศิลาแดงโบราณ ปางประธานพร รอบอุโบสถเด่ามีเสมาคู่ศิลาแดงเก่าแก่มาก วัดนี้ได้รับวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. 2496