วัดปริวาสราชสงคราม เดิมชื่อ วัดปริวาส สันนิษฐานว่าสร้างราวปลายกรุงศรีอยุธยาถึงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เดิมเป็นเพียงสำนักสงฆ์หรือวัดเล็ก ๆ อยู่กลางสวน ไม่ทราบนามผู้สร้าง ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 2–3 มีหลักฐานว่า พระยาเพชรพิชัย (เกษ) และพระยาราชสงคราม (ทัต) ร่วมกันเป็นแม่กองงานได้รับมอบหมายในการสร้างพระนครเขื่อนขันธ์ (พระประแดง) รวมถึงวัดต่าง ๆ หลายวัด เช่น วัดไพชยนต์พลเสพย์ราชวรวิหารและวัดโปรดเกศเชษฐาราม แล้วจึงเห็นว่ามีวัดปริวาสที่อยู่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำมีสภาพทรุดโทรม จึงได้นำวัสดุที่เหลือมาทำการบูรณะใหม่จนสวยงามแล้วตั้งชื่อว่า วัดปริวาสราชสงคราม ตามบรรดาศักดิ์ของท่านลงท้ายชื่อวัดนี้ด้วย[2]

ในปี พ.ศ. 2551 เนื่องจากวัดแห่งนี้ตั้งติดริมน้ำ อุโบสถและวิหารหลังเดิมมีความทรุดโทรมจากดินทรุด เจ้าอาวาสจึงสร้างอุโบสถหลังใหม่พร้อมทั้งวิหารและวิหารคด บริเวณพื้นที่ด้านในไม่ติดริมน้ำ โดยวิหารและอุโบสถหลังใหม่มีความแปลกตาในเชิงสถาปัตยกรรมที่ฉีกจากแนวดั้งเดิมเป็นอย่างมาก[3]