วัดศาลาแดงเป็นวัดโบราณ ที่เดิมเป็นป่า การคมนาคมไม่สะดวก ต้องอาศัยการเดินทางด้วยเท้าเป็นส่วนใหญ่ ในช่วงแรกก่อนตั้งวัด การเดินทางไปยังจุดต่าง ๆ มีศาลาพักร้อนหลังหนึ่งมุงด้วยกระเบื้องมอญสีแดง เมื่อมีการสร้างวัดจึงถือเอาลักษณะของศาลาพักร้อน ที่มีหลังคาเป็นสีแดง เรียกว่า "วัดศาลาแดง" เดิมวัดมีเนื้อที่ 9 ไร่ 2 งาน 18 ตารางวา โดยได้รับการถวายที่ดินจาก นายยิ่ง นางเหม รอดทอง ซึ่งเป็นเจ้าของโฉนดที่ดิน ในขณะนั้นได้ทำการถวายให้เป็นที่ก่อตั้งวัดเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2419 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี พ.ศ. 2454

ปัจจุบันมีการซื้อที่ดินบริเวณโดยรอบเพิ่มเติม ตั้งแต่ในสมัยพระครูวิหารกิจจารักษ์ (ผล เกสโร) พ.ศ. 2514 ซื้อทางทิศเหนือของวัดจำนวน 1 ไร่ ให้ขยายเป็นที่ตั้งอาคารเรียน ชั้นประถมปีที่ 5 ถึง 7 ของโรงเรียนวัดศาลาแดง ต่อมาปี พ.ศ. 2522 ได้ย้ายโรงเรียนมาอยู่ทางด้านทิศใต้ของวัด โดยได้ซื้อที่ดินของ นายจันทร์ นางทองรัก พลอยแก้ว จำนวนประมาณ 3 ไร่ มอบให้เป็นที่ตั้งโรงเรียนวัดศาลาแดง ในภายหลัง สมัยพระครูสุนทรพัฒนโกศล เป็นเจ้าอาวาส เมื่อปี พ.ศ. 2529 เป็นต้นมา ได้ซื้อที่ดินรอบบริเวณวัดเพิ่มขึ้นโดยลำดับ จนมีเนื้อที่รวมได้ 13 ไร่ 3 งาน 79 ตารางวา[1]