วัดไก่จ้นเป็นวัดเก่าแก่มาแต่โบราณ ไม่มีหลักฐานปรากฏชัดว่าใครเป็นผู้สร้าง ตั้งขึ้นเป็นวัดเมื่อปี พ.ศ. 2375 เดิมเรียกว่า "วัดบ้านไก่จ้น" มีหลักฐานประกฎอยู่ในใบพระราชทานวิสุงคามสีมา ของอุโบสถหลังเก่า ความว่า พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ได้พระราชทานวิสุงคามสีมาให้แก่ "วัดบ้านไก่จ้น" แควนครน้อย แขวงกรุงเก่า ซึ่งมี "เจ้าอธิการดิส" เป็นเจ้าอาวาส เมื่อปี พ.ศ. 2431 เมื่อคราวพระพุทธเจ้าหลวงรัชกาลที่ 5 เสด็จประพาสวัดสะตือซึ่งอยู่ตรงข้ามวัดบ้านไก่จ้น เจ้าอธิการดิสได้แต่งซุ้มรับเสด็จฯ ที่หน้าวัดบ้านไก่จ้น โดยแต่งซุ้มเป็นรูปไก่ ประดับไฟตะเกียง พร้อมทั้งเขียนโครงยอพระเกียรติไว้ 1 บท มีผู้จำได้เพียงตอนท้ายบทว่า "ดับร้อนราษฎร์เกษม" พระองค์ทรงสนพระราชหฤทัยเจ้าอธิการดิสเจ้าอาวาสวัดบ้านไก่จ้น ที่เขียนคำโครงยอพระเกียรติ แต่งซุ้มรับเสด็จฯ ประกอบทั้งคุณงามความดีของเจ้าอธิการดิสในด้านการศึกษาและพัฒนาวัด จึงได้โปรดเกล้าฯ ให้อาราธนาไปอยู่วัดสุวรรณดาราม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา พระราชทานสมณศักดิ์เป็น "พระสุวรรณวิมลศิล" และได้เป็นเจ้าอาวาสวัดสุวรรณดารามตั้งแต่ปี พ.ศ. 2445 จนถึงมรณภาพในปี พ.ศ. 2468

วัดไก่จ้นได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งหลัง เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2521 เขตวิสุงคามสีมา กว้าง 40 เมตร ยาว 80 เมตร ปัจจุบัน "พระครูวิสุทธิธรรมากร" ได้ดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาส และเจ้าคณะตำบลท่าหลวง

วัดไก่จ้นมีวัตถุมงคลหลายรุ่นที่มีชื่อเสียง เช่น พระเครื่องบางรุ่นได้มวลสารมาจากสมเด็จบางขุนพรหมกรุ พ.ศ. 2500 หลวงพ่อลำภูวัดใหม่อมตรส บางขุนพรหม ได้นำมาสร้างเป็นพระพิมพ์สมเด็จหลายพิมพ์[1] เช่น ปี พ.ศ. 2501 สมเด็จโอ๊ก ปี พ.ศ. 2502 โด่งดังมาก ปี พ.ศ. 2516 ปี พ.ศ. 2517 ปี พ.ศ. 2521 เป็นต้น