ในอดีตวันเด็กแห่งชาติถูกเรียกว่า "เทศกาลทังโงะ โนะ เซ็กกุ (ญี่ปุ่น: 端午の節句; โรมาจิ: Tango no Sekku)" ที่จัดขึ้นในทุก ๆ วันที่ 5 พฤษภาคม ซึ่งถือเป็นวันเฉลิมฉลองการเติบโตของเด็กชาย ในวันดังกล่าวจะมีการจะประดับธงปลาคาร์ฟ หรือ โคยโนโบริ ไว้หน้าบ้านเพื่อขอพรให้เด็กชายในครอบครัวของตนมีสุขภาพที่แข็งแรง[2] และสวมหมวกคาบูโตะ (ญี่ปุ่น: 鉄兜; โรมาจิ: Tetsu Kabuto) ให้แก่เด็กชายในพิธี "ฮัตสึเซ็กกุ (ญี่ปุ่น: 初節句; โรมาจิ: Hatsu Sekku)" เพื่อสื่อถึงเกาะป้องกันที่คอยคุ้มครองเด็กชายไว้ไม่ให้เจ็บไข้ได้ป่วย แต่หากเป็นเด็กหญิงจะเข้าร่วมเทศกาล "ฮินะมัตสึริ (ญี่ปุ่น: 雛祭り; โรมาจิ: Hina Matsuri)" หรือ "โมโมโนะ โนะ เซ็กกุ (ญี่ปุ่น: 桃の節句; โรมาจิ: Momo no Sekku)" ที่จะจัดขึ้นในวันที่ 3 มีนาคมของทุกปีเพื่อฉลองการเติบโตของเด็กหญิงในช่วงสมัยยุคนาระ[3][4] โดยจะมีการวางตุ๊กตาฮินะเป็นการตกแต่งภายในบ้านและจะส่งต่อตุ๊กตาจากรุ่นสู่รุ่นไป[5] แต่ทั้งนี้ในปี 1948 รัฐบาลญี่ปุ่นได้ตัดสินใจรวมวันทังโงะ โนะ เซ็กกุ และ ฮินะมัตสึริ เป็นวันเดียวกันโดยใช้ชื่อ "โคโดโมะ โนะ ฮิ (ญี่ปุ่น: こどもの日; โรมาจิ: Kodomo no Hi)" ที่หมายถึงวันของทั้งเด็กชายและเด็กหญิง โดยยังคงกำหนดให้วันดังกล่าวเป็นวันที่ 5 พฤษภาคมของทุกปี[1][6][7]