ดยุกวาสลัฟ ประสูติปี ค.ศ. 907 ใกล้กรุงปราก เป็นพระโอรสในดยุกวราติสลัฟกับดัชเชสดราโกมีร์แห่งโบฮีเมีย เมื่อเจริญพระชนม์ขึ้นก็ทรงเลื่อมใสศาสนาคริสต์เพราะดัชเชสลุดมิลา พระอัยยิกา คอยปลูกฝังมาตลอด เมื่อพระบิดาของพระองค์สิ้นพระชนม์ ลุดมิลาจึงสนับสนุนวาสลัฟให้ครองบัลลังก์ต่อโดยพระนางปฏิบัติหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

ในรัชสมัยของพระองค์ วาสลัฟได้อุปถัมภ์คริสต์ศาสนาอย่างเต็มที่ จนประชาชนเปลี่ยนมาเข้ารีตคริสต์ศาสนาจำนวนมาก เพื่อทรงมีพระโอรส ก้ทรงตั้งพระทัยจะให้พระโอรสสืบบัลลังก์ต่อไป บอเลสลัฟ พระอนุชา เกิดความโลภจึงวางแผนทูลเชิญพระองค์ไปร่วมงานฉลองนักบุญคอสมอสและนักบุญดาเมียน แล้วให้บริพารลอบปลงพระชนม์พระองค์เสียขณะกำลังจะเข้าร่วมพิธีมิสซา[1] ตรงกับวันที่ 28 กันยายน ค.ศ. 935 แล้วบอเลสลัฟก็ครองเป็นดยุกแห่งโบฮีเมียต่อไป

หลังจากสิ้นพระชนม์ ดยุกวาสลัฟทรงได้รับยกย่องเป็นนักบุญและมรณสักขีในศาสนาคริสต์ พระศพที่เดิมถูกฝังไว้ ณ ที่ที่ถูกปลงพระชนม์ ก็ย้ายมาบรรจุที่อาสนวิหารนักบุญวิตุสตั้งแต่ปี ค.ศ. 938[2]