วิริยะ นามศิริพงศ์พันธุ์ รับราชการตำแหน่งศาสตราจารย์ระดับ 10 คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นับเป็นผู้พิการไทยคนแรกที่ได้เข้ารับราชการ[2] เคยเป็นพระอาจารย์ของพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภาในช่วงที่พระองค์ทรงศึกษาอยู่

ผู้ก่อตั้ง มูลนิธิสากลเพื่อคนพิการ

ด้านการเมือง เขาเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งพรรคไทยรักไทย จากจำนวน 23 คน[3] และเมื่อพรรคไทยรักไทยชนะการเลือกตั้งใน พ.ศ. 2544 และ พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นที่ปรึกษานายกรัฐมนตรีด้านคนพิการ และเป็นประธานกรรมการที่ปรึกษาด้านคนพิการ สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี[4] โดยดำรงตำแหน่งทั้งสอง ตั้งแต่ พ.ศ. 2544 - 2549 จนกระทั่งเกิดรัฐประหาร พ.ศ. 2549

หลังจากการรัฐประหาร เขาได้รับการแต่งตั้งจากคณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ให้เป็นที่ปรึกษาในคณะที่ปรึกษาฝ่ายการเสริมสร้างสมานฉันท์และความเป็นธรรมในสังคม ร่วมกับผู้ทรงคุณวุฒิและนักวิชาการอีกจำนวนหลายคน[5]ต่อมาในวันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2549 เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ[6] รวมถึงเป็นรองประธานกรรมมาธิการกิจการ เด็ก เยาวชน สตรี ผู้สูงอายู ผู้พิการและความมั่นคงแห่งชาติ ของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ และเป็นประธานอนุกรรมาธิการด้านผู้พิการ