วิรุณจำบังเป็นโอรสของพญา
ทูษณ์ กษัตริย์เมืองจารึกองค์ที่ ๑ โอรสองค์ที่ ๕ ของท้าว
ลัสเตียนกับนาง
รัชฎา น้องชายร่วมบิดามารดาของ
ทศกัณฐ์วิรุณจำบังมีม้าทรงคู่ใจตัวดำปากแดงชื่อ
นิลพาหุ ซึ่งสามารถหายตัวได้ทั้งตนและม้า วิรุณจำบังรับอาสา
ทศกัณฐ์ยกทัพไปทำสงครามกับ
พระรามและพลวานรซึ่งกำลังมุ่งหน้ามาที่กรุงลงกาเพื่อทวงนาง
สีดาคืน โดยไปสมทบกับทัพของท้าว
สัทธาสูร เจ้าเมืองอัสดง สหายอีกตนของ
ทศกัณฐ์ ซึ่งต่อมาก็ถูก
หนุมานฆ่าตาย เมื่อวิรุณจำบังไปรบ พลยักษ์ถูกพลวานรฆ่าตายหมด วิรุญจำบังผู้เป็นแม่ทัพจึงร่ายเวทย์กำบังตัวเองและม้า เข้าไปสังหารฝ่ายวานรล้มตายเป็นจำนวนมาก
พระรามเห็นความไม่ชอบมาพากลจึงตรัสถาม
พิเภก พิเภกตอบว่า ขณะนี้วิรุณจำบังใช้เวทย์หายตัวเข้ามาในกองทัพ
พิเภกถวายคำแนะนำให้
พระรามแผลงศรไปฆ่าม้านิลพาหุเสีย เมื่อ
พระรามแผลงศรพรหมาสตร์ออกไปถูกม้าทรงของวิรุณจำบังตาย วิรุณจำบังเห็นว่าสู้ไม่ได้จึงคิดหนี โดยร่ายเวทย์เสกผ้าโพกศีรษะเป็นหุ่นพยนต์ซึ่งมีรูปกายเหมือนตนไม่ผิดเพี้ยน แล้วหลบหนีไปจนพบนาง
วานรินทร์ที่ในถ้ำกลางป่า นาง
วานรินทร์แนะให้ไปซ่อนตัวอยู่ในฟองน้ำที่นทีสีทันดรฝ่าย
พระรามทรงรู้กลศึก แผลงศรเป็นตาข่ายเพชรทำลายรูปนิมิต แล้วสั่งให้
หนุมานติดตามไปสังหาร
หนุมานติดตามมาจนได้พบนาง
วานรินทร์จึงเข้าเกี้ยวพาราสี และทราบว่าเป็นนางฟ้าที่ถูกสาปที่ทำผิด เนื่องจากมีหน้าที่รักษาประทีป แล้วปล่อยให้ประทีปดับ และจะพ้นคำสาปเมื่อได้พบทหารเอกของ
พระราม เมื่อนาง
วานรินทร์บอกที่ซ่อนของวิรุณจำบังแล้วจึงส่งนางกลับขึ้นสู่สวรรค์
หนุมานตามไปสังหารวิรุณจำบังได้สำเร็จ