วิลซาวอยอาจกล่าวได้ว่าเป็นงานของเลอกอร์บูซีเย ที่มีชื่อเสียงที่สุดนับตั้งแต่ทศวรรษที่ 1930 เป็นต้นมา เป็นงานที่มีอิทธพลต่อวงการโมเดิร์น หรือ อินเตอร์เนชันแนลสไตล์เป็นอย่างมาก[6] ด้วยหลักกการสถาปัตยกรรม 5 ประการของเขา[3]คือ

• ยกพื้นสูงจากพื้น ลอยตัว มีลักษณะเบา
• จัดแผนผังพื้นที่ใช้สอยอิสระ (free plan) เพราะใช้ผนังลอยได้
• free facade ผนังด้านนอกไม่จำเป็นต้องรับน้ำหนัก
• ใช้ roof garden มีfunctionเป็นระเบียง-สวน-ดาดฟ้าเนื่องจากเป็นFlat roof
• ใช้ ribbon window ช่องเจาะยาวแนวนอนได้

งานออกแบบนี้เลอกอร์บูซิเย ได้ออกแบบอย่างตั้งใจด้วยการออกแบบด้านทั้งสี่ของบ้าน ให้ตอบรับกับมุมมองและทิศทางของดวงอาทิตย์ ในชั้นใต้ถุนบ้าน เขาได้มิได้วางแปลนห้องสำคัญใดๆลงไปนอกจาก การทำทางสัญจรให้เป็นทางเข้าหลัก มีทางลาด และบันได โรงจอดรถ ห้องคนขับรถและคนรับใช้ ในชั้นแรก ประกอบด้วย ห้องนอนใหญ่ ห้องนอนของลูกชาย ห้องนอนแขก ห้องครัว ห้องรับแขก และระเบียงภายนอก โดยห้องรับแขกได้รับการจัดวางให้หันเข้าทิศตะวันออกเฉียงใต้ ในขณะที่ระเบียง หันเข้าสู่ตะวันออก ห้องนอนลูกชาย หันเข้าสู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ส่วนห้องครัวและระเบียงส่วนบริการ จัดวางไว้ที่ทิศตะวนตกเฉียงใต้ ในชั้นที่สอง เป็นส่วนของที่ว่างโล่งๆ ที่ใช้เป็นส่วนอาบแดด[7]

ผังพื้นมีการใช้หลักการสัดส่วนทองคำ ด้วยการแบ่งผังสี่เหลี่ยมออกเป็น 16 ส่วนอย่างละเท่าๆกัน แบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยรวมฟาสาดและแบ่งส่วนขยายออกเป็นตำแหน่งทางลาดและทางเข้า[8]