ศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์ ของ ศัลยศาสตร์ออร์โทพีดิกส์

ศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์ (อังกฤษ: Orthopaedic Surgeons, Orthopaedists) (โดยทั่วไปมักสะกดว่า แพทย์ออร์โธปิดิกส์ หรือ ศัลยแพทย์ออร์โธปิดิกส์) เป็นแพทย์เฉพาะทางสาขาหนึ่ง โดยทำการวินิจฉัยและดูแลรักษาด้วยการให้ยาหรือการผ่าตัดในความผิดปกติต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับกระดูก ข้อ เส้นเอ็น และกล้ามเนื้อต่างๆ ของร่างกาย ในภาษาไทยมีชื่อเรียกศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์หลากหลายชื่อ เช่น "ศัลยแพทย์กระดูกและข้อ" "แพทย์กระดูกและข้อ" "หมอกระดูก" หรือในวงการแพทย์ในประเทศไทยเรียกสั้นๆ ว่า "หมอออร์โธฯ"

ศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์ในประเทศไทยต้องสำเร็จการศึกษาแพทยศาสตรบัณฑิต และสำเร็จการศึกษาแพทย์ประจำบ้านด้านศัลยศาสตร์ออร์โทพีดิกส์แล้วได้ผ่านการสอบเพื่อวุฒิบัตรและหนังสืออนุมัติเป็นผู้มีความรู้ความชำนาญในการประกอบวิชาชีพเวชกรรม สาขาศัลยศาสตร์ออร์โธปีดิกส์ ซึ่งในประเทศไทยออกให้โดยของแพทยสภา

ประวัติศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์ในประเทศไทย

ก่อนที่ประเทศไทยจะมีศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์นั้น การรักษาทางการแพทย์สมัยใหม่ที่เกี่ยวข้องกับกระดูกและข้อต่างๆ จะทำโดย ศัลยแพทย์ทั่วไป ร่วมกับอายุรแพทย์ ประเทศไทยเริ่มมีการฝึกอบรมศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์แห่งแรกที่คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล [2] จากนั้นจึงมีโรงเรียนแพทย์อื่นๆ ทำการฝึกอบรมศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์ตามมา

สถาบันที่เปิดฝึกอบรมศัลยแพทย์ออร์โทพีดิกส์

ในปี พ.ศ. 2553 มีสถาบันที่เปิดฝึกอบรมแพทย์ประจำบ้านสาขาออร์โทพีดิกส์ที่แพทยสภารับรอง 16 สถาบัน[3] ดังต่อไปนี้

คุณสมบัติของผู้เข้าฝึกอบรม

จบการศึกษาแพทยศาสตรบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยในประเทศไทย หรือจากสถาบันต่างประเทศที่แพทยสภารับรอง
หลังจบการศึกษาจะต้องผ่านการเพิ่มพูนทักษะตามข้อกำหนดตามที่แพทยสภากำหนด