ศาลฎีกา
ศาลฎีกา

ศาลฎีกา

ศาลฎีกา เป็นศาลยุติธรรมชั้นสูงสุด มีเขตอำนาจทั่วทั้งราชอาณาจักร มีอำนาจพิจารณาพิพากษาบรรดาคดีที่อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลอุทธรณ์และศาลอุทธรณ์ภาค ภายใต้เงื่อนไขของกฎหมายว่าด้วยการฎีกา และมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีที่อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งที่กฎหมายอื่นบัญญัติให้ศาลฎีกามีอำนาจพิจารณาพิพากษา รวมทั้งมีอำนาจวินิจฉัยชี้ขาดหรือสั่งคำร้องคำขอที่ยื่นต่อศาลฎีกาตามกฎหมาย (พระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา 23) คำสั่งหรือคำพิพากษาของศาลฎีกาเป็นที่สุด (พระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา 23)

ศาลฎีกา

วันก่อตั้ง พ.ศ. 2428
เขตอำนาจ ทั่วราชอาณาจักร
ผู้บริหารหลัก ไสลเกษ วัฒนพันธุ์ [1], ประธาน
ชัยยุทธ ศรีจำนงค์, รองประธาน
ธีระพงศ์ จิระภาค, รองประธาน
สุรพันธุ์ ละอองมณี, รองประธาน
บุญมี ฐิตะศิริ[2], รองประธาน