ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ (อังกฤษ: International Court of Justice: ICJ) หรือภาษาปากว่า ศาลโลก (อังกฤษ: World Court) เป็นศาลซึ่งตั้งขึ้นโดยกฎบัตรสหประชาชาติเมื่อ ค.ศ. 1945 และเป็นหนึ่งในเสาหลักของระบบสหประชาชาติ ทำหน้าที่สืบต่อจากศาลสถิตยุติธรรมระหว่างประเทศ (International Permanent Court of Justice: IPCJ) ที่ก่อตั้งเมื่อ ค.ศ. 1922 และยุติบทบาทไปพร้อมกับสันนิบาตชาติ ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศอยู่ในความควบคุมของสหประชาชาติ และมีบัลลังก์อยู่ที่วังสันติ กรุงเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์ แต่จะออกนั่งพิจารณาที่อื่นก็ได้ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศมีอำนาจพิจารณาตัดสินคดีพิพาท (contentious case) ระหว่างรัฐสองรัฐขึ้นไป เช่น ข้อพิพาทเรื่องดินแดนหรืออาณาเขต การละเมิดอำนาจอธิปไตย ปัญหาสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ หรือแม้แต่กรณีที่เกี่ยวข้องกับเอกชนซึ่งรัฐเป็นผู้ฟ้องแทน ฯลฯ ทั้งนี้ รัฐที่เกี่ยวข้องจะต้องยินยอมให้ศาลเป็นผู้พิจารณาตัดสินก่อนเท่านั้น ศาลจึงจะมีอำนาจพิจารณาตัดสินคดีนั้นได้นอกจากนี้ ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศยังมีอำนาจออกความเห็นเชิงปรึกษา (advisory opinion) ซึ่งเป็นการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายระหว่างประเทศในสามกรณีหลัก คือ หนึ่ง ตามที่สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติหรือคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติร้องขอ สอง ตามที่องค์กรอื่นของสหประชาชาติหรือองค์การชำนัญพิเศษแห่งองค์การสหประชาชาติร้องขอโดยได้รับการอนุมัติจากสมัชชาใหญ่ และสาม ตามที่มีสนธิสัญญาให้อำนาจศาลวินิจฉัยได้ตุลาการศาลยุติธรรมระหว่างประเทศมีสิบห้าคน อยู่ในตำแหน่งคราวละเก้าปี คนละวาระเดียว การพิจารณาพิพากษาคดีต้องมีตุลาการอย่างน้อยเก้าคนนั่งบัลลังก์จึงจะเป็นองค์คณะ อนึ่ง ศาลจะเลือกประธานและรองประธานศาลเอง