เมืองที่ตั้งไอบีซี หรือศูนย์สื่อมวลชนหลัก ระหว่างการแข่งขันฟุตบอลโลก

• ครั้งที่ 10 พ.ศ. 2517 นครมิวนิก, เยอรมนีตะวันตก
• ครั้งที่ 11 พ.ศ. 2521 กรุงบูเอโนสไอเรส, อาร์เจนตินา
• ครั้งที่ 12 พ.ศ. 2525 กรุงมาดริด, สเปน
• ครั้งที่ 13 พ.ศ. 2529 กรุงเม็กซิโกซิตี, เม็กซิโก
• ครั้งที่ 14 พ.ศ. 2533 กรุงโรม, อิตาลี
• ครั้งที่ 15 พ.ศ. 2537 นครดัลลัส/ลอสแอนเจลิส, สหรัฐอเมริกา
• ครั้งที่ 16 พ.ศ. 2541 กรุงปารีส, ฝรั่งเศส
• ครั้งที่ 17 พ.ศ. 2545 โซล, เกาหลีใต้ และ นครโยโกฮามา, ญี่ปุ่น
• ครั้งที่ 18 พ.ศ. 2549 นครมิวนิก, เยอรมนี
• ครั้งที่ 19 พ.ศ. 2553 นครโจฮันเนสเบิร์ก, แอฟริกาใต้
• ครั้งที่ 20 พ.ศ. 2557 กรุงริโอเดจาเนโร, บราซิล[3]

ไอบีซีสำหรับฟุตบอลโลก 2006

ระหว่างฟุตบอลโลกที่เยอรมนีในปี พ.ศ. 2549 (ค.ศ. 2006) ไอบีซีที่ตั้งอยู่ในนครมิวนิก ต้อนรับสื่อมวลชนจาก 190 ประเทศ ศูนย์ดังกล่าวตั้งอยู่ที่ “มิวนิกแฟร์” (Munich Fair) ซึ่งก่อสร้างขึ้นในบริเวณของท่าอากาศยานมิวนิก ปัจจุบันอาคารแห่งนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ “ศูนย์แสดงสินค้ามิวนิก” (Munich Exhibition Centre)

ช่องโทรทัศน์และวิทยุ 120 สถานี ทำการกระจายเสียงแพร่ภาพ และรายงานการแข่งขันจากไอบีซีไปยัง 190 ประเทศซึ่งพวกเขาให้บริการ โดยผู้ชมการถ่ายทอดทางโทรทัศน์ มีจำนวนสะสมที่ประมาณ 32,000 ล้านคน ถือเป็นผู้ชมการถ่ายทอดโทรทัศน์เหตุการณ์เดียวกลุ่มใหญ่ที่สุดในโลก ไอบีซีแห่งนี้ปฏิบัติงานตลอดเวลา 24 ชั่วโมงต่อวัน และ 7 วันต่อสัปดาห์ โดยแบ่งส่วนพื้นที่ 30,000 ตารางเมตร แก่ส่วนงานของแต่ละสถานีฯ ซึ่งกั้นแยกไว้ด้วยแผ่นกระดานกับผนังไม้ รวมทั้งประตูเกือบ 700 บาน ซึ่งทั้งหมดทำจากไม้เฟอร์ 966 ตัน และใช้เนื้อที่รวม 22,500 ตารางเมตร นอกจากนี้ ยังมีห้องส่งโทรทัศน์อีก 15 ห้อง