สกอร์โปโรถูกนำมาใช้การเลือกตั้งทั่วไปในอิตาลีตั้งแต่ ค.ศ. 1993 จนถึง ค.ศ. 2005 โดยสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมีที่มาจากการเลือกตั้งในสองส่วน

• ส่วนแรกจำนวนร้อยละ 75 มาจากการเลือกตั้งในแบบแบ่งเขตเบอร์เดียวโดยใช้ระบบแบ่งเขตคะแนนสูงสุดในการตัดสิน (FPTP)
• ส่วนที่สองจำนวนร้อยละ 25 มาจากบัญชีรายชื่อซึ่งคำนวนมาจากสัดส่วนคะแนนเสียงที่พรรคได้รับ (ใช้วิธีโดนต์) โดยไม่นำคะแนนเสียงของผู้ชนะแบบเขตมาคำนวนสัดส่วนจากบัญชีรายชื่อ

ระบบมีข้อบังคับเพิ่มเติมในแต่ละสภาดังนี้

วุฒิสภา

• ที่นั่งแบบบัญชีรายชื่อจะถูกคำนวนจากระดับภูมิภาค
• คะแนนเสียงทั้งหมดของผู้ที่ชนะการเลือกตั้งจะไม่นำมารับรวมในการจัดสรรที่นั่งแบบบัญชีรายชื่อ
• ไม่มีเกณฑ์คะแนนเสียงขั้นต่ำต่อการได้ที่นั่ง
• การลงคะแนนแบบแบ่งเขตเบอร์เดียวและบัญชีรายชื่อนั้นเชื่อมโยงกันเพื่อป้องกันไม่ให้ใช้บัญชีตัวแทน (decoy list)

สภาผู้แทนราษฎร

• ที่นั่งแบบบัญชีรายชื่อจะถูกคำนวนจากระดับชาติ
• จำนวนคะแนนเสียงของผู้ชนะในแบบแบ่งเขตจะถูกนำเปลี่ยนแปลงในการนับคะแนน โดยใช้คะแนนเสียงของผู้ได้คะแนนเป็นอันดับสองในเขตนั้น + 1 คะแนน และนำมาลบออกจากคะแนนของพรรคที่ชนะการเลือกตั้งและนำคะแนนผลต่างนี้มาคำนวนที่นั่งในบัญชีรายชื่อ
• เกณฑ์คะแนนเสียงขั้นต่ำที่ร้อยละ 4 สำหรับคะแนนพรรคถึงจะได้ที่นั่งในแบบบัญชีรายชื่อ
• คะแนนเสียงแบบแบ่งเขตและแบบบัญชีรายชื่อไม่ได้เชื่อมโยงกัน และจึงทำให้เสี่ยงต่อการใช้บัญชีตัวแทนได้