ปี พ.ศ. 2557 การผลิตน้ำมันจากชั้นหินดินดาน (shale oil) มีส่วนแบ่งการตลาดที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่ผู้ผลิตยังคงผลิตน้ำมันกันนั้น ราคาก็ตกลงอย่างรุนแรง จากราคามากกว่า 114 ดอลลาร์สหรัฐในปี 2557 ตกลงไปเหลือ 27 ดอลลาร์สหรัฐในปี 2559 จนในเดือนกันยายน 2559 ซาอุดีอาระเบียและรัสเซียตกลงที่จะร่วมมือกันจัดการกับราคาน้ำมัน โดยได้สร้างพันธมิตรของกลุ่มผู้ผลิตโอเปกและที่ไม่ใช่โอเปก ที่มีชื่อเรียกกันว่า "โอเปกพลัส" (OPEC+) และในเดือนมกราคม 2563 โอเปกพลัสได้ลดการผลิตน้ำมัน 2.1 ล้านบาร์เรลต่อวัน โดยซาอุดีอาระเบียเป็นชาติที่ลดการผลิตมากที่สุด[3]

จากผลกระทบการระบาดทั่วของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563 ส่งผลให้ปริมาณการผลิตของโรงงานและความต้องการในการขนส่งลดลง นำมาสู่ความต้องการโดยรวมของน้ำมันลดลง เป็นสาเหตุให้ราคาน้ำมันตก จนวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2563 องค์การพลังงานระหว่างประเทศ (International Energy Agency) ประกาศว่าความต้องการน้ำมันลดลงต่ำสุดนับตั้งแต่ปี 2551 ตกลง 325,000 บาร์เรลต่อวัน ถึง 825,000 ต่อวัน การใช้น้ำมันลดลง 435,000 บาร์เรลต่อวัน[4] แม้ความต้องการน้ำมันจะลดลงทั่วโลก อย่างในตลาดจีนลดลงมากที่สุดนับตั้งแต่ปี 2551 โดยที่ประชุมโอเปกที่เวียนนาเห็นว่าควรลดการผลิตน้ำมัน โดยให้ผลิต 1.5 ล้านบาร์เรลต่อวันในไตรมาสที่สองของปีนี้ (มียอดลดการผลิต 3.6 ล้านบาร์เรลต่อวันจากการตกลงครั้งปี 2559) โดยกลุ่มจะมีการพิจารณานโยบายอีกครั้งในวันที่ 9 มิถุนายน ในการประชุมครั้งถัดไป[5] โอเปกขอให้รัสเซียและกลุ่มประเทศสมาชิกที่ไม่ใช่โอเปกในโอเปกพลัสยอมรับการตัดสินใจของโอเปก[3] จนวันที่ 6 มีนาคม 2563 รัสเซียปฏิเสธที่จะทำตาม เสมือนตัดความสัมพันธ์อันไม่เป็นทางการนี้ ทำให้ราคาน้ำมันตกลง 10% หลังการประกาศ[6][7]