ฝรั่งเศสและเกรตบริเตนทำการตกลงกันในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1711 เมื่อมีการลงนามในร่างสัญญาในกรุงลอนดอน การตกลงในระยะแรกมีพื้นฐานมาจากการยอมรับการแบ่งดินแดนในการปกครองของสเปนในยุโรป หลังจากนั้นก็ได้มีการประชุมคองเกรสอย่างเป็นทางการที่ยูเทรกต์เมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1712 โดยมีจอห์น โรบินสัน, บิชอปแห่งบริสตอล และทอมัส เวนต์เวิร์ธ เอิร์ลที่ 1 แห่งสตราฟฟอร์ด เป็นผู้แทนฝ่ายอังกฤษ[1] ฝ่ายสาธารณรัฐดัตช์ยอมรับข้อตกลงครั้งแรกอย่างไม่เต็มใจ และส่งผู้แทนแต่พระจักรพรรดิไม่ทรงยอมจนเมื่อได้รับคำสัญญาว่าข้อตกลงครั้งแรกเป็นแต่เพียงข้อตกลงแต่ยังไม่มีผลในการบังคับ เมื่อได้รับการสัญญาดังว่าแล้วผู้แทนของพระจักรพรรดิจึงปรากฏตัวในที่ประชุมในเดือนกุมภาพันธ์ ในเมื่อขณะนั้นพระเจ้าเฟลีเปยังมิได้รับการอนุมัติให้เป็นกษัตริย์ สเปนจึงมิได้เข้าร่วมในการประชุมใหญ่ของภาคีทั้งหมด แต่ดยุกแห่งซาวอยและโปรตุเกสส่งผู้แทนเข้าร่วมประชุม

ปัญหาแรกที่ต่อรองกันคือเนื้อหาการการันตีที่ให้แก่ฝรั่งเศสและสเปนว่าราชบัลลังก์ของทั้งสองราชอาณาจักรเป็นสิ่งที่แยกจากกัน แต่ความก้าวหน้าของการประชุมก็เป็นไปอย่างเชื่องช้าจนกระทั่งหลังวันที่ 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1712 เมื่อฟิลิปลงนามในการสละสิทธิ์ และเมื่อฝรั่งเศสและบริเตนตกลงกันในการทำสัญญาสงบศึกแล้ว ความก้าวหน้าของการประชุมก็เป็นไปอย่างรวดเร็วขึ้น และในที่สุดสนธิสัญญาหลักต่าง ๆ จึงได้รับการลงนามกันเมื่อวันที่ 11 เมษายน ค.ศ. 1713