สนธิสัญญารีกาได้เป็นที่ถกเถียงมาเป็นเวลานานแล้ว โดยฝ่ายหนึ่งอาจกล่าวว่า ประโยชน์ที่โปแลนด์ได้รับเป็นจำนวนมากระหว่างสงครามโปแลนด์-โซเวียตได้สูญเสียไปในการเจรจาสันติภาพ ขณะที่อีกจำนวนมากมองว่าความเห็นดังกล่าวไม่มีวิสัยทัศน์และใจแคบ

เนื่องมาจากความพ่ายแพ้ทางทหารของโซเวียต พรรคบอลเชวิคจึงเสนอต่อคณะผู้แทนเจรจาสันติภาพ โดยมีใจความถึงการยอมรับพรมแดนของคู่เจรจาทั้งสองฝ่าย อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้สังเกตการณ์จำนวนมากแล้ว ดูเหมือนว่าพฤติการณ์ของฝ่ายโปแลนด์ในการเจรจาครั้งนั้นดูเหมือนกับว่าโปแลนด์เป็นฝ่ายแพ้สงคราม

ในอีกแง่หนึ่ง การที่การเจรจาสนธิสัญญาสันติภาพกินเวลานานหลายเดือน เนื่องมาจาการลงนามอย่างไม่เต็มใจของฝ่ายโซเวียต อย่างไรก็ตาม คณะผู้นำโซเวียตเผชิญกับความไม่สงบภายในประเทศ ระหว่างวันที่ 23 กุมภาพันธ์ จนถึงวันที่ 17 มีนาคม ได้เกิดการก่อจลาจลกะลาสี ซึ่งได้ถูกปราบปรามลง และยังเกิดการลุกฮือของชาวชนบทเพื่อต่อต้านอำนาจปกครองของโซเวียต ผู้ซึ่งนำเมล็ดข้าวไปแจกจ่ายให้กองทัพและพื้นที่ของผู้บริโภคที่อดอยาก ในการตอบสนองต่อสถานการณ์ดังกล่าว เลนินจึงสั่งให้ผู้แทนโซเวียตโดยสมบูรณ์ลงนามในสนธิสัญญาสันติภาพ