โปแลนด์ได้รับเอกราชอีกครั้งหนึ่ง (เป็นสาธารณรัฐโปแลนด์ที่สอง) หลังจากการแบ่งประเทศที่กินเวลานานกว่า 123 ปี ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ประเทศฝ่ายชนะสงครามได้ตัดสินใจมอบเอกราชให้เนื่องจากปัญหาชนกลุ่มน้อยที่สำคัญในดินแดนโปแลนด์และการสู้รบในท้องถิ่นที่เกิดขึ้นจากสงคราม (ประกอบด้วย สงครามโปแลนด์-ยูเครน ในปี 1918-1919 และ สงครามโปแลนด์-โซเวียต ในปี 1919-1920) ซึ่งประเทศฝ่ายชนะสงครามมองว่า โปแลนด์สมควรที่จะเป็นประเทศที่ลงนามในสนธิสัญญาน้อย แต่ในความเป็นจริงแล้ว การกระทำดังกล่าวเป็นความต้องการที่จะรับรองเอกราชของโปแลนด์และเปิดโอกาสให้โปแลนด์ลงนามในสนธิสัญญาสันติภาพกับเยอรมนี นอกจากนั้น สนธิสัญญาดังกล่าวยังให้โปแลนด์ได้รับเงินจ่ายค่าหนี้จากรัฐรัสเซีย