สนามบินเลิงนกทา สร้างขึ้นโดยทหารสหรัฐอเมริการ่วมกับพันธมิตรอังกฤษ , ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ ในสมัยสงครามเวียดนาม เริ่มก่อสร้างในเดือนพฤศจิกายน 2506 ใช้เวลา 3 ปี จึงดำเนินการแล้วเสร็จ เดิมชื่อสนาม Crown Airfield รันเวย์เป็นพื้นคอนกรีตยาว 1,530 เมตร มีหัวท้ายเป็นแอสฟัลต์ด้านละ 150 เมตร  ความกว้างของรันเวย์ 40 เมตร ว่ากันว่า สมัยสงครามเวียดนาม สหรัฐได้สร้างสนามบินสำรองเอาไว้หลายแห่ง ทั้งในไทยและลาว เพื่อให้เครื่องบินที่ถูกยิงขัดข้อง ได้ลงจอดในสนามบินที่ใกล้ที่สุด และใช้ประโยชน์ในการลำเลียงยุทธภัณฑ์สงคราม ไม่ไกลจากสนามบินโคกตลาด ก็มีการสร้างฐานเรดาร์ขึ้นบนยอดภูหมู ซึ่งวันนี้แปรสภาพเป็น "วนอุทยานภูหมู" อยู่ในพื้นที่ อ.นิคมคำสร้อย จ.มุกดาหาร 50 กว่าปีที่แล้ว ในพื้นที่รอยต่อ 3 จังหวัด (ยโสธร-อำนาจเจริญ-มุกดาหาร) เป็นพื้นที่สีแดง มีการเคลื่อนไหวของพลพรรคทหารปลดแอกฯ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากลาว (แนวลาวอิสระ) เวียดนาม และจีน ช่วงปี 2500-2508 สมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) ได้มาขยายงานมวลชน โดยยึดเอาหมู่บ้านสองข้างทางสายชยางกูร นับจากบ้านนาไร่ใหญ่ เขตอำนาจเจริญ ขึ้นไปทางเขตเลิงนกทา โดยใช้เงื่อนไขความยากจน และการเข้ามาสร้างสนามบินลับที่บ้านโคกตลาด เป็นเนื้อหาในการปลุกระดมชาวนาอีสานให้เห็นถึงการเข้ามารุกรานของจักรพรรดินิยมอเมริกา สนามบินลับ และฐานเรดาร์บนภูหมู เป็นรูปธรรมที่นักเคลื่อนไหวใต้ดินหยิบยกขึ้นมาอธิบายถึงสภาพความเป็น "กึ่งเมืองขึ้น" (เมืองขึ้นของสหรัฐ) ตามทฤษฎีของชาว พคท.สมัยโน้น ปลายปี 2508 สมาชิก พคท.ในแถวถิ่นอำนาจเจริญ-เลิงนกทา จึงประกาศจัดตั้งกองกำลังติดอาวุธหน่วยแรก โดยใช้ชื่อ "พลพรรคประชาชนไทยต่อต้านอเมริกา" (พล.ปตอ.) ซึ่งสี่ปีต่อมา ได้มีการเปลี่ยนชื่อ พล.ปตอ. เป็นกองทัพปลดแอกประชาชนฯ หรือ "ทปท."