ในสถานที่อย่าง แคนคูน คาโบแซนลูคัส เม็กซิโก กิจกรรมในช่วงสปริงเบรก โดยทั่วไปเช่น การดื่มเมา การใช้ยาเสพติดและการมีเพศสัมพันธ์กัน ในอดีตที่พักในฟอร์ตลอเดอร์เดนจะเสียหายจากกิจกรรมการเข้าพักในช่วงนี้จนฝ่ายปกครองท้องถิ่นห้ามปาร์ตี้ในปี 1985 ในปีเดียวกันรัฐบาลปรับอายุคนที่ดื่มเหล้าได้โดยในฟลอริด้า ปรับเป็นที่อายุ 21 ปี เป็นเหตุให้นักศึกษาที่มีอายุต่ำกว่าเกณฑ์ออกเดินทางไปสปริงเบรกนอกประเทศสหรัฐอเมริกา โดยในปี 1989 จำนวนผู้มาของนักศึกษามหาวิทยาลัยตกราว 20,000 จากที่เคยมีผู้คน 350,000 ที่มาฟอร์ตลอเดอร์เดล ใน 4 ปีก่อนหน้านั้น[5]

สถานที่ที่นักปาร์ตี้ไปในช่วงสปริงเบรก ย้ายไปในที่สังคมที่อนุญาตอย่าง เดย์โทนาบีช ในฟลอริดา (มีนักเรียนมากกว่า 200,000 เดินทางเข้ามาในช่วงเวลาสูงสุดของสปริงเบรก) แต่หลังจากที่ฝ่ายปกครองได้เข้ามาดูเรื่องจำนวนผู้คนแล้ว จำนวนผู้คนในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 และต้นคริสต์ทศวรรษ 2000 ตกลงไป "ยังมีกลุ่มนักศึกษาที่ยังคงมา แต่ก็ไม่มาก" ส่วนทางด้านปานามาซิตีบีช ยังคงได้รับความนิยมในการเป็นจุดหมายปลายทางของสปริงเบรก เนื่องจากใกล้กับวิทยาลัยทางตอนใต้และการขับรถที่ไม่ไกล คนท้องถิ่นในปานามาซิตีบีชก็ยังต้อนรับชาวสปริงเบรกทุก ๆ ปี และยังเป็นปัจจัยหลักของเศรษฐกิจของเมืองด้วย เซาธ์พาดรีไอร์แลนด์ รัฐเท็กซัส และฟอร์ตไมเออร์บีช รัฐฟลอริดา ก็ยังเป็นจุดหมายปลายทางที่ได้รับความนิยมในบรรดานักเรียน นักศึกษา จากทางภาคใต้ตอนกลางและตอนกลางของตะวันตกของประเทศ เช่นเดียวกับตะวันออกเฉียงเหนือ หนึ่งในสถานที่สปริงเบรกที่ใหญ่ที่สุดทางใต้ของตะวันตก คือเลกฮาวาสุซิตี จัดโดยเอ็มทีวี ในรัฐแอริโซนา

จุดหมายปลายทางนอกสหรัฐอเมริกาเช่น แคนคูน คาโบแซนลูคัส อคาปุลโก บาร์เบโดส มาซาตลัน เปอร์โต้วาลลาร์ต้า จาเมกา บาฮามัส และหมู่เกาะเติร์กและไคคอส ทัวร์เอเยนซีไม่ได้เพียงระบุอายุน้อยที่สุดที่สามารถดื่มได้ในสถานที่นั้น ๆ แต่ความจริงแล้วเรื่องอายุการดื่มก็ไม่ถูกบังคับใช้นัก บางบริษัททัวร์เพิ่มตารางพิเศษของสปริงเบรกไว้ในราคาลดด้วย

นอกจากนั้นยังมีการทำการตลาดในช่วงสปริงเบรก โดยบริษัทใหญ่อย่าง โคคา-โคลา จิลเลตต์ เอ็มทีวี และกองทัพอเมริกัน