สมคิด พงษ์อยู่ เติบโตขึ้นมาในฐานะยากจน เมื่อเขาอายุได้ 2 ขวบ มารดาของเขาได้เสียชีวิตลงเนื่องด้วยการคลอดน้องชาย จากนั้น เมื่อเขาอายุได้ 6 ขวบก็ได้ตามน้าของเขาไปอยู่ที่ประเทศเยอรมนีในฐานะบุตรบุญธรรม ซึ่งเขาเติบโตพร้อมกับวีระเดช โคธนี ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้อง

สมคิดเริ่มเรียนฟันดาบสากลเมื่ออายุได้ 13 ปี ซึ่งถือเป็นการเริ่มต้นที่ช้ามาก อีกทั้งเขาถูกจำกัดให้ออกจากการแข่งขันของเยอรมันเนื่องด้วยสถานะชาวไทย ส่งผลให้เขาหมดกำลังใจในการเข้าแข่งขัน และหันไปเป็นผู้ฝึกสอนฟันดาบให้แก่เยาวชนแทน

เมื่อ พ.ศ. 2537 เขาได้มีโอกาสเข้าแข่งขันในรายการไทยแลนด์โอเพ่นแอ็คทีฟครั้งที่ 3 ในฐานะชาวไทย ที่ซึ่งเขาได้ต่อสู้กับเกาหลีและฮังการี แล้วได้อันดับ 9 ในภายหลัง เขาจึงเป็นตัวแทนทีมชาติไทยในการเข้าแข่งขันกีฬาซีเกมส์ แต่แล้ว เขาก็พลาดการแข่งขันเอเชียนเกมส์ เนื่องด้วยผู้ฝึกสอนของเขาที่มีชื่อว่า เอเบอร์ฮาร์ด เมล เกิดป่วยอย่างรุนแรงจนอาจถึงแก่ชีวิต สมคิดจึงรับหน้าที่เป็นผู้ฝึกสอนให้แก่ ปีเตอร์ คูลาสซา แทน แล้วปีเตอร์ก็ได้เป็นแชมป์ของเยอรมันในเวลาต่อมา หนึ่งเดือนหลังจากนั้น สมคิดก็ได้เป็นแชมป์ของประเทศไทย และมีโอกาสร่วมแข่งขันในรายการเวิลด์คัพ รวมถึงได้รับรางวัลเหรียญทองจากการแข่งขันเอเชียนเกมส์ 1998 ที่กรุงเทพมหานคร ก่อนที่จะหันกลับไปเป็นผู้ฝึกสอนฟันดาบสากลดังเดิมในภายหลัง

เมื่อครั้งที่เอเบอร์ฮาร์ด เมล ลาออกจากการเป็นผู้ฝึกสอน สมคิดก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้ฝึกสอนให้แก่วีระเดช โคธนี นักฟันดาบสองเหรียญทองแดงโอลิมปิก[3]

นอกจากนี้ สมคิดยังเป็นผู้ฝึกสอนทีมฟันดาบสากลหญิงทีมชาติไทย ที่เข้าแข่งขันในฟันดาบสากลเยาวชนชิงแชมป์เอเชียรายการ ดิเอเชียนจูเนียร์แอนด์คาเดตเฟนซิงแชมเปี้ยนชิพ 2012 โดยพวกเธอได้รับเหรียญเงินในประเภทเซเบอร์[2]