เมนูนำทาง
สมบูรณาญาสิทธิราชย์ ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ของไทยประเทศไทยเคยปกครองด้วยระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ พระมหากษัตริย์มีอำนาจสิทธิ์เด็ดขาดในการปกครองแผ่นดิน ดังคำกล่าวที่ว่า"พระบรมราชานุภาพของพระเจ้าแผ่นดินกรุงสยามนี้ ไม่ได้ปรากฏในกฎหมายอันหนึ่งอันใด ด้วยเหตุที่ถือว่าเป็นที่ล้นพ้น ไม่มีข้อสั่งอันใดจะเป็นผู้บังคับขัดขวางได้"[1]
ในทัศนะของ นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ อดีตคณบดีคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เห็นว่าระบอบสมบูรณาสิทธิราชย์ของไทยนั้น ไม่ได้เป็นระบอบที่มีมาแต่สมัยโบราณ แต่เพิ่งมีมาในสมัยรัชกาลที่ 5 เนื่องจากในรัชกาลนี้ พระองค์ทรงรวบอำนาจจากเหล่าขุนนาง ข้าราชการ ที่เคยมีอำนาจและบทบาทมาก่อนหน้านั้น มาไว้ที่ศูนย์กลางการปกครอง คือ ตัวพระองค์ และพระประยูรญาติ ทำให้พระมหากษัตริย์ทรงดำรงสถานะเป็นทั้งประมุขของรัฐและประมุขของฝ่ายบริหารอย่างแท้จริง เท่ากับว่าระบอบสมบูรณาสิทธิราชย์ของไทยมีเพียง 3 รัชกาลเท่านั้น คือ รัชกาลที่ 5, รัชกาลที่ 6 และรัชกาลที่ 7[2]
เมนูนำทาง
สมบูรณาญาสิทธิราชย์ ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ของไทยใกล้เคียง
สมบูรณาญาสิทธิราชย์ สมบูรณ์ ไพรวัลย์ สมบูรณ์ อุทัยเวียนกุล สมบูรณ์ วันไชยธนวงศ์ สมบูรณ์ จีระมะกร สมบูรณ์ แอ๊ดวานซ์ เทคโนโลยี สมบูรณาญาสิทธิราชย์อันทรงภูมิธรรม สมบูรณ์สุข นิยมศิริ สมบูรณ์ไพรคุก สมบูรณ์ สิทธิมนต์แหล่งที่มา
WikiPedia: สมบูรณาญาสิทธิราชย์ http://www.mcu.ac.th/BO/Files/Doc/Article/artFile4...