สมิงนครอินทร์ (พม่า: မဟာစော လဂွန်းအိန်, เสียงอ่านภาษาพม่า: [məhà sɔ́ ləɡʊ́ɴ ʔèiɴ]; ? – ประมาณ มีนาคม 1413) หรือ ละกูนเอิน ตามพงศาวดารมอญขุนพลคนสำคัญของ พระเจ้าราชาธิราช กษัตริย์องค์ที่ 9 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี ระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1380 ถึง ค.ศ. 1413 โดยมีความสามารถในการคุมทั้งกองทัพบกและกองทัพทัพเรือต้านทานการรุกรานจาก อาณาจักรอังวะ ของชาวพม่าจากตอนเหนือ ในช่วง สงครามสี่สิบปีสมิงนครอินทร์เริ่มมีชื่อเสียงจากการโจมตีและยึดเรือของกองทัพอังวะได้ในสงครามครั้งแรกหลังจากเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นนายพลและชื่อเสียงของเขายังเลื่องลือไปถึงกองทัพอังวะด้วยความเคารพในฐานะที่สมิงนครอินทร์บัญชาการรบด้วยความกล้าหาญและองอาจสมิงนครอินทร์ถึงแก่กรรมระหว่างบัญชาการรบเมื่อประมาณเดือนมีนาคม ค.ศ. 1413 ทางกองทัพอังวะภายใต้การบัญชาการของ พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง และองค์รัชทายาท มังรายกะยอชวา ได้ส่งศพของสมิงนครอินทร์กลับสู่ กรุงหงสาวดี โดยล่องลงมาตามแม่น้ำอิระวดีอย่างสมเกียรติ