สมิงทอ (พม่า: သမိန်ထော, ออกเสียง: [θəmèiɴ tʰɔ́]; ? – 27 มีนาคม 1553) หรือสมิงเตารามะ[1] เป็นพระเจ้าหงสาวดีพระองค์สุดท้ายจากราชวงศ์หงสาวดี ซึ่งมีราชอาณาเขตเล็กเพียงรอบกรุงหงสาวดีจาก ค.ศ. 1550 ถึง ค.ศ. 1552พระองค์เป็นพระราชโอรสของพญาหรั่นที่ 2 และพระอนุชาของพระเจ้าสการะวุตพีที่ประสูติแต่พระสนม พระองค์เคยผนวชเป็นภิกษุ และเริ่มกู้ชาติเมื่อ ค.ศ. 1549 ในรัชสมัยพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้แห่งราชวงศ์ตองอู ซึ่งพิชิตและเข้ายึดครองกรุงหงสาวดีของชาวมอญได้เมื่อ 10 ปีก่อน เมื่อพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ถูกสมิงสอตุตคนสนิทของพระองค์ปลงพระชนม์ สมิงทอปรารถนาจะสืบราชสมบัติจึงถูกกองทัพพม่าตามล่า[2] ทรงลี้ภัยไปประทับที่เมาะตะมะ ได้ขุนนางและประชาชนมาเข้าร่วมกับพระองค์มาก จึงยกทัพมาสู้กับสมิงสอตุตผู้เป็นสามัญชน สมิงสอตุตพ่ายแพ้และถูกสำเร็จโทษในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1550 สมิงทอจึงได้ปราบดาภิเษกเป็นพระเจ้าหงสาวดี[3]ทรงพระนามว่าพระเจ้าชัคคะลีมินทร์[4] หรือพระเจ้าธอชุกคะลี[5]พระองค์ปกครองหงสาวดีเป็นเวลาประมาณหนึ่งปีครึ่ง จนพระเจ้าบุเรงนองผู้มีสิทธิครองบัลลังก์ต่อจากพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ ยกทัพจากเมืองตองอูเข้าโจมตีหงสาวดีในเดือนมีนาคมปี ค.ศ. 1552 พระเจ้าบุเรงนองได้ชัยชนะ สมิงทอหลบหนีไปเป็นเวลากว่าหนึ่งปีจนพระองค์ถูกจับในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1553 ถูกส่งตัวกลับมายังหงสาวดีและถูกสำเร็จโทษในวันที่ 27 มีนาคม ค.ศ. 1553[6][7][8]