อาการสะอึก เป็นการหดตัวนอกอำนาจจิตใจของกะบังลม ทำให้กะบังลมหดตัวอย่างแรงราว 0.25 วินาที เสียง "ฮึก" ที่เกิดขึ้นระหว่างการสะอึกเกิดจากการปิดของเส้นเสียง[1] การสะอึกอาจเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวหรือหลายครั้ง โดยมีระยะเวลาห่างกันคงที่อาการสะอึกเกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น มีอากาศในท้องเยอะเกิน[2], โรคกรดไหลย้อน[3], ไส้เลื่อนกะบังลม[4], กินหรือดื่มเร็วเกินไป[5], การหัวเราะ[6] หรือเป็นสัญญาณของโรค เช่น ไตวาย[7], โรคหลอดเลือดสมอง[7], โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง[8], เยื่อหุ้มสมองอักเสบ[7] หรือเส้นประสาทเวกัสถูกทำลาย[4]โดยปกติแล้วอาการสะอึกจะหายได้เอง แต่มีการเสนอหลายวิธีเพื่อช่วยให้หายสะอึกเร็วขึ้น เช่น กลั้นหายใจ, หายใจในถุงกระดาษหรืองอเข่าเข้าหาตัวแล้วเอนไปด้านหน้า[9] แต่ในรายที่สะอึกเรื้อรังอาจต้องรับยาบาโคลเฟน, คลอร์โพรมาซีน, เมทาโคลพราไมด์ หรือเข้ารับการผ่าตัด[10] บันทึกสถิติโลกกินเนสส์ รายงานว่าชาลส์ ออสบอร์น ชายชาวอเมริกันเป็นผู้ที่สะอึกนานที่สุดเป็นเวลา 68 ปี (ระหว่างปี ค.ศ. 1922-1990)[11]