คัมภีร์นี้แต่งแบบคาถา 8 พยางค์รวม 387 บท เมื่อรวมนิคมคาถาอีก 2 บท เป็น 389 บท ผู้แต่งได้สรุปเนื้อหาสาระจากพระอภิธรรมปิฎก และอรรถกถา พร้อมทั้งคัมภีร์วิสุทธิมรรค โดยแบ่งเป็น 5 ปริจจเฉท คือ

1. รูปสังเขป แสดงรูปย่อ โดยจำแนกเป็นภูตรูป และอุปาทายรูป แล้วจึงอธิบายรูปโดยละเอียดตลอดจนถึงปัจจัยแห่งรูปและรายละเอียดอื่นๆ
3. ขันธัตตยสังเขป แสดงขันธ 3 โดยย่อ โดยจำแนกขันธ์ 3 อันได้แก่เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ และสังขารขันธ์
5. จิตตปวัตติปริทีปนะ แสดงความเป็นไปของจิต โดยจำแนกจิต 89 หรือ 121 ดวงพร้อมทั้งชี้แจงเรื่องจิตนั้นๆ
7. วิญญาณักขันธปกิณณกนยสังเขป แสดงปกิณกนัยแห่งวิญญาณขันธ์โดยต่อ โดยจำแนกประเภทตั้งแต่ 1 ประเภท ไปจนถึงจิต 7 ปรเภท การนับจำนวนจิตที่เกิดก่อน การจำแนกจิตตามบุคคล ภูมิและอินทรีย์ พร้อมทั้งสัมปโยคนัย และสังคหนัย
9. นิพพานปัญญัตติปริทีปนะ แสดงนิพพานและบัญญัติ โดยกล่าวถึงลักษณะของพระนิพพาน แนวทางในการปฏิบัติตามวิสุทธิ 7 และวิปัสสนาญาณในแต่ละขั้น จนถึงการบรรลุนิพพาน แล้วจึงอธิบายเรื่องสมมุติบัญซญัติ โดยจำแนกเป็นวิชชมานบัญยัติ เป็นต้น [7]