ดินแดนนี้แต่เดิมเป็นดินแดนของชาวบันตู ต่อมาจึงกลายเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสชื่ออูบังกี-ชารี (Ubangi-Shari) โดยที่ปกครองโดยชาวฝรั่งเศสที่มีผลประโยชน์จากสวนไร่ และหลังจากที่ประกาศเอกราชเมื่อ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2503 ในปีนี้เองทางแอฟริกากลางได้สถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตกับจีน กลายเป็นศูนย์กลางของอิทธิพลจีน จนหลังจาก พ.ศ. 2508 ความสัมพันธ์กับจีนจึงเสื่อมลง นายฌ็อง-เบแดล บอกาซา ยึดอำนาจการปกครองเมื่อ พ.ศ. 2508 ประกาศตนเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแอฟริกากลาง ต่อมา พ.ศ. 2519 บอกาซาหันมาปกครองประเทศแบบเผด็จการจนถูกโค่นล้มจากการรัฐประหารของฝ่ายตรงข้ามที่ได้รับความช่วยเหลือจากฝรั่งเศสเมื่อ พ.ศ. 2522 นายดาวิด ดาโก เข้าสืบทอดตำแหน่งแทน ท่ามกลางวิกฤติเศรษฐกิจและความวุ่นวายภายในประเทศ ต่อมาจึงถูกรัฐประหารเมื่อ พ.ศ. 2524 โดยนายพลโกลิงบาได้แต่งตั้งรัฐบาลพลเรือนใน พ.ศ. 2536 แต่ก็ยังไม่มีความมั่นคงทางการเมือง