สิ่งหลุดอุดหลอดเลือด (embolus, /ˈɛmbələs/;[1] พหูพจน์ emboli; จากภาษากรีก: ἔμβολος "ลิ่ม", "ปลั๊ก") เป็นมวลที่เดินทางผ่านกระแสเลือดและสามารถอุดตันกลุ่มเส้นเลือดฝอย (สร้างให้เกิดเส้นเลือดใหญ่อุดตัน) ในตำแหน่งที่ไกลจากจุดกำเนิดได้[2] สิ่งนี้มีหลายชนิด เช่น ลิ่มเลือด คราบคอเลสเตอรอล ก้อนไขมัน ฟองอากาศ หรือสิ่งแปลกปลอมอื่น ๆในทางตรงกันข้าม การอุดกั้นที่พัฒนาขึ้นเฉพาะที่ไม่ได้เกิดจากการไหลเวียน แต่เกิดจากการบาดเจ็บของหลอดเลือด หรือพยาธิสภาพของเนื้อเยื่อบุผิวและการอักเสบของหลอดเลือด เช่น ตะกรันท่อเลือดแดง (atheromata) และลิ่มเลือดในหลอดเลือด (thrombi) อย่างไรก็ตาม หากลิ่มเลือดแตกตัวจากแหล่งกำเนิดก็จะกลายเป็นสิ่งอุดหลอดเลือด และหากไม่สลายตัวในระหว่างการขนส่งอาจทำให้เกิดภาวะสิ่งหลุดอุดหลอดเลือด (embolism)[3]คำว่า embolus ถูกใช้ขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2391 (ค.ศ. 1848) โดยรูดอล์ฟ เฟียร์ชอว์ (Rudolf Virchow)[4]