สี่แยกอินโดจีน หรือ สี่แยกร้องโพธิ์ เป็นสี่แยกจุดตัดของทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 11 (ช่วงพิษณุโลก–อุตรดิตถ์), ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 12 และถนนเลี่ยงเมืองพิษณุโลกด้านใต้ ที่ตำบลสมอแข อำเภอเมืองพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลกโครงการสี่แยกอินโดจีนเกิดขึ้นหลังจากมติคณะรัฐมนตรี เมื่อปี พ.ศ. 2540 กำหนดให้จังหวัดพิษณุโลกเป็นสี่แยกอินโดจีน เพื่อเป็นศูนย์กลางการคมนาคมขนส่งภายใต้ยุทธศาสตร์ความร่วมมือทางเศรษฐกิจในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง ในโครงการถนนสายเศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตก (East-West Economic Corridor) ย่างกุ้ง–ตาก–พิษณุโลก–ขอนแก่น–สุวรรณเขต–ดานัง และโครงการถนนสายเศรษฐกิจเหนือ-ใต้ (North-South Economic Corridor) คุนหมิง–กรุงเทพมหานคร ซึ่งทั้งสองโครงการมีจุดตัดเส้นทางในประเทศไทยที่จังหวัดพิษณุโลกและจังหวัดตากในปี พ.ศ. 2550 ทางจังหวัดพิษณุโลกได้ขอใช้พื้นที่ของกรมทางหลวงบริเวณสี่แยกอินโดจีน บนทางหลวงหมายเลข 11 ช่วงพิษณุโลก-อุตรดิตถ์ ประมาณ 9 ไร่ เพื่อพัฒนาเป็นศูนย์บริการนักท่องเที่ยว ในรูปแบบศูนย์วัฒนธรรมไทย และศูนย์ข้อมูลวัฒนธรรมประเทศเพื่อนบ้าน 5 ประเทศ ได้แก่ จีน พม่า ลาว เวียดนาม และมาเลเซีย[1]