สุปาณี พุกสมบุญเริ่มต้นชีวิตการทำงานครั้งแรกเป็นแคชเชียร์ที่ร้านผลิตผลไทย ตรงข้ามศาลาเฉลิมกรุง เนื่องจากในขณะนั้นไม่รู้สึกว่าการรับราชการเป็นงานที่เหมาะกับตนเองนัก เมื่ออายุ 14 ปี ในระยะนั้นสมจิตร เที่ยงธรรม ได้มาชักชวนให้เข้าร่วมประกวดนางงามรัฐธรรมนูญหรือปัจจุบันคือ นางสาวไทยในปีนั้นสว่างจิตต์ คฤหานนท์ (คุณหญิงสว่างจิตต์ หงสกุลในปัจจุบัน) ได้เป็นนางงามรัฐธรรมนูญ สุปาณีจึงตกรอบ ในครั้งนั้นได้รู้จักกับพรพรรณ วรรณมาศ นักแสดงละครวิทยุคณะจารุกนกที่เข้าประกวดในครั้งนั้นด้วย (พรพรรณ วรรณมาศ เป็นมารดาของไพโรจน์ สังวริบุตร)

สำหรับชีวิตการร้องเพลงในวงดนตรีกรมโฆษณาการนั้น สุปาณีได้รับการชักชวนจากสรรพสิริ วิรยศิริ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ข่าวต่างประเทศของกรมโฆษณาการในขณะนั้น ได้มาชักชวนสุปาณีให้เข้าไปทำงานที่กรมโฆษณาการ โดยในขณะนั้นมีนักร้องอยู่เพียง 2 คน คือ นางสาวจุรี โมรากุล (มัณฑนา โมรากุล) และนางสาวรุจี อุทัยกร เมื่อ พ.ศ. 2483 สำหรับเพลงที่สุปาณีนำมาทดสอบเสียงเพี่อเข้าวงนั้น คือเพลงขวัญของเรียม ผลงานของพรานบูรพ์ ผลปรากฏว่า สุปาณีได้บรรจุเป็นคีตศิลปิน แผนกบันเทิง กรมโฆษณาการ เมื่ออายุ 16 ปี ได้เงินเดือน 15 บาท

เมื่ออยู๋ที่วงดนตรีกรมโฆษณาการ ชื่อ "ปกิต พุกสมบุญ" ได้ถูกเปลี่ยนไป โดยเสวกเอกพระยาบำรุงราชบริพาร (เสมียน สุนทรเวช)เห็นว่า ชื่อปกิตไปเหมือนผู้ชาย ชื่อสุปาณี พุกสมบุญจึงเริ่มต้นขึ้นตอนนั้น โดยในระยะที่อยู่ในวงเป็นระยะที่เกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา เพลงที่ร้องจึงมักเป็นเพลงปลุกใจ โดยสุปาณีจะต้องนั่งรถรางจากบ้านที่บางลำภูไปร้องที่ศาลาแดงทุกวัน ส่วนเพลงแนวอื่นๆ ที่สุปาณีร้อง มักจะเป็นเพลงเร็ว และค่อนข้างสนุกสนาน เนื่องด้วยเสียงอันแหลมและเล็กของสุปาณีนั่นเอง เช่น เพลงมองอะไร เพลงบ้านใกล้เรือนเคียง เพลงชีวิตกับความสุข เพลงรักแม่เอ๊ย