บทนี้เป็นการเปิดนำของส่วนที่ถือเป็นสุภาษิตชุดแรกของหนังสือสุภาษิต (ประกอบด้วยสุภาษิต 1–9) หรือที่เรียกว่า "วจนิพนธ์คำสอน" (Didactic discourses)[3] เยรูซาเล็มไบเบิลระบุว่าบทที่ 1-9 เป็นอารัมภบทของบทที่ 10–22:16 ที่เรียกว่า "สุภาษิตของซาโลมอน[ที่แท้จริง]" ในฐานะ "เนื้อหาหลักของหนังสือ"[13] บทที่ 1 มีโครงสร้างดังต่อไปนี้:[3]

• บทนำ (1:1–7)
• คำตักเตือนให้ระวังเพื่อนที่ไม่ดี (1:8–19)
• เสียงเรียกของปัญญา (1:20–33)