หงอู่ (จีน: 洪武; 1368 - 1398) เป็นนามศักราชของจักรพรรดิจูหยวนจาง หรือจักรพรรดิหมิงไท่จู่ ปฐมจักรพรรดิแห่งราชวงศ์หมิง และยังเป็นนามศักราชแรกของราชวงศ์หมิงในวันที่ 4 เดือน 1 ปีแรกของศักราชหงอู่ (1368) จู ยฺเหวียนจางขึ้นครองราชบัลลังก์ที่นานกิงและประกาศตัวเองเป็นจักรพรรดิ พร้อมกับสถาปนา ต้าหมิง ในศักราชหงอู่[1] ไม่มีสงครามเกิดขึ้นทั้งประเทศ สังคมฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจากสงครามในสมัยราชวงศ์ยฺเหวียน จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และเศรษฐกิจก็พัฒนาอย่างรวดเร็วตั้งแต่จักรพรรดิหมิงไท่จู่หรือจูยฺเหวียนจางจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์หมิง ก็กลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่องค์จักรพรรดิจะใช้เพียงศักราชเดียวเท่านั้นตลอดรัชสมัย (ยกเว้นจักรพรรดิหมิงอิงจงหรือจักรพรรดิเจิ้งถ่งเท่านั้นที่มีถึงสองศักราช) และจักรพรรดิที่เหลือหลังจากนั้นก็ใช้ชื่อศักราชเดียววันที่ 10 เดือน 5 ศักราชหงอู่ปีที่ 31 (24 มิถุนายน 1398) จักรพรรดิหมิงไท่จู่เสด็จสวรรคต ต่อมาในวันที่ 16 เดือน 5 (30 มิถุนายน 1398) เจ้าชายจู ยฺหวิ่นเหวิน พระราชนัดดาของจักรพรรดิหงอู่ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิเจี้ยนเหวินพร้อมกับเปลี่ยนศักราชเป็นเจี้ยนเหวิน[2][3]วันที่ 18 เดือน 6 ศักราชเจี้ยนเหวินปีที่ 4 (1402) หลังจากยุทธการที่จิงหนานจักรพรรดิหมิงไท่จงหรือจูตี้ซึ่งขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาได้ยกเลิกศักราชเจี้ยนเหวินและเปลี่ยนกลับมาใช้ศักราชหงอู่ปีที่ 35 ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้ศักราชหย่งเล่อในปีถัดมา[2][4] ในศักราชเจี้ยนเหวินปีที่ 1 (1399) เจ้าชายจูตี้ใช้ปักกิ่งเป็นฐานที่มั่นของพระองค์[5]