หญิงสาวแห่งอาวีญง (
ฝรั่งเศส: Les Demoiselles d'Avignon,
อังกฤษ: The Young Ladies of Avignon) หรือชื่อเดิม
ซ่องโสเภณีแห่งอาวีญง (The Brothel of Avignon)
[2] เป็นภาพวาดสีน้ำมันบนผ้าใบที่วาดโดย
ปาโบล ปิกาโซ ศิลปินชาวสเปนในปี ค.ศ. 1907 เป็นภาพหญิง
โสเภณีเปลือยห้าคนในซ่องโสเภณีบนถนน Carrer d'Avinyó ในเมือง
บาร์เซโลนา[3] แต่ละคนอยู่ในท่าทางเก้อเขินและส่งสายตาท้าทาย ปิกัสโซไม่ได้วาดทั้งหมดตามลักษณะ
ความเป็นหญิง แต่วาดเป็นเหลี่ยมมุม ใบหน้าหญิงสาวสามคนถูกวาดตามศิลปะแบบไอบีเรีย ในขณะที่ใบหน้าหญิงสาวสองคนด้านขวาถูกวาดให้คล้ายกับหน้ากากชาวแอฟริกา ซึ่งปิกัสโซได้รับอิทธิพลจาก
บรรพกาลนิยม และกล่าวว่าลักษณะดังกล่าว “ปลดปล่อยเขาจากกฎเกณฑ์ของศิลปะแบบเดิม”
[4] ภาพ หญิงสาวแห่งอาวีญง ได้รับการยอมรับให้เป็นหนึ่งในภาพแนว
ก่อนบาศกนิยม ซึ่งต่อมาปิกัสโซพัฒนาเป็น
บาศกนิยม ขบวนการทางศิลปะที่ใช้รูปทรงเรขาคณิตในการสร้างสรรค์ผลงาน
[5] ปัจจุบันได้รับการจัดแสดงที่
พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ใน
นครนิวยอร์กระหว่าง ค.ศ. 1901–1904 ปิกัสโซเริ่มมีชื่อเสียงจากผลงาน
ยุคสีน้ำเงิน ซึ่งในขณะนั้นเขาประสบ
ภาวะซึมเศร้า และเน้นใช้สีน้ำเงินเพื่อแสดงออกถึงความทุกข์ยากสิ้นหวัง
[6] ต่อมาในปี ค.ศ. 1904 ปิกัสโซซึ่งมีสภาพจิตใจที่ดีขึ้นเริ่มหันมาใช้โทนสีชมพูเพื่อแสดงความสดใสร่าเริง เกิดเป็น
ยุคสีชมพู (ค.ศ. 1904–1906) ในช่วงปลายยุคนี้ ปิกัสโซศึกษาและทดลองศิลปะแนวอื่น ๆ เช่น ประติมากรรมไอบีเรีย ศิลปะโอเชียเนียและแอฟริกา จนกระทั่งในช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 1907 หลังร่างภาพไว้หลายร้อยภาพ ปิกัสโซก็เริ่มวาด หญิงสาวแห่งอาวีญง ในสตูดิโอที่ปารีส โดยได้รับแรงบันดาลใจจากงานของ
เอลเกรโก,
ปอล เซซาน และ
ปอล โกแก็ง[6][7][8]ภาพ หญิงสาวแห่งอาวีญง ได้รับการจัดแสดงครั้งแรกที่ Salon d'Antin ในปี ค.ศ. 1916 ในชื่อ ซ่องโสเภณีแห่งอาวีญง แต่ภายหลัง
อ็องเดร แซลมอง เพื่อนของปิกัสโซเปลี่ยนชื่อเป็น หญิงสาวแห่งอาวีญง เพื่อลดความอื้อฉาว ช่วงแรกผู้ชมตอบรับภาพนี้ด้วยความไม่พอใจและมองว่าผิดศีลธรรม
[9] ในหมู่ศิลปินด้วยกันมีความเห็นที่หลากหลายต่อภาพนี้ เดิม
ฌอร์ฌ บรักไม่ชอบภาพนี้ก่อนจะเปลี่ยนมาศึกษาและร่วมกับปิกัสโซสร้างสรรค์ผลงานแนวบาศกนิยมในภายหลัง
[10] ในขณะที่
แดเนียล-เฮนรี คาห์นไวเลอร์ชื่นชอบภาพนี้มากและกล่าวว่า หญิงสาวแห่งอาวีญง จะเป็นจุดเริ่มต้นของศิลปะบาศกนิยม
[11] อย่างไรก็ตาม หญิงสาวแห่งอาวีญง ไม่ได้รับความสำคัญจนกระทั่งคริสต์ทศวรรษที่ 1920 เมื่อ
อ็องเดร เบรตันเผยแพร่บทความ The Wild Men of Paris: Matisse, Picasso and Les Fauves
[12] ในปี ค.ศ. 2007 นิตยสาร
นิวส์วีกตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับภาพนี้พร้อมกับกล่าวว่า หญิงสาวแห่งอาวีญง เป็นผลงานที่ “ทรงอิทธิพลที่สุดในรอบ 100 ปีที่ผ่านมา”
[13] ในขณะที่ฮอลแลนด์ คอตเตอร์ นักวิจารณ์ศิลปะกล่าวในปี ค.ศ. 2011 ว่า “ปิกัสโซเปลี่ยนประวัติศาสตร์ด้วยภาพนี้ เขาแทนที่ภาพเปลือยที่ดูอ่อนโยนด้วยสิ่งมีชีวิตที่เย้ายวนและอันตราย”
[14]