โยนาห์เป็นบุตรชายของอมิทไทที่ปรากฏในหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 2[1]เป็นประกาศกจากแก็ธ-เฮเฟอร์ที่มีบทบาทระหว่างรัชสมัยของเยโรโบอัมที่ 2 (ราว 786-746 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เมื่อประกาศทำนายว่าเยโรโบอัมจะได้ดินแดนบางส่วนคืน

นอกจากนั้นแล้วก็ยังเป็นบุคคลหลักในหนังสือนี้ โยนาห์ได้รับคำสั่งจากพระเจ้าว่า “จงลุกขึ้นไปยังนิเนเวห์นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษชาวเมืองนั้น เหตุความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้นมาเบื้องหน้าเราแล้ว”[2] แต่แทนที่จะทำตามคำสั่ง โยนาห์วิธีที่จะหนีจาก “การปกป้องของพระเจ้า” โดยการเดินทางไปจาฟฟาและเดินเรือต่อไปยังทาร์ชิส ขนะที่เดินทางไปก็เกิดพายุ เมื่อลูกเรือเห็นว่าเป็นไม่ใช่เป็นพายุธรรมดาก็โทษโยนาห์ว่าเป็นตัวก่อเหตุ โยนาห์ก็ยอมรับผิดและกล่าวว่าถ้าโยนตนออกไปจากเรือได้พายุก็จะหยุด ลูกเรือพยายนำเรือเข้าฝั่งเท่าใดก็ไม่สำเร็จในที่สุดก็จำต้องโยนโยนาห์ พายุก็หยุดลง หลังจากที่นอนอยู่ในท้องปลาที่พระเจ้าสร้างขึ้นอยู่สามวันสามคืน[3]แล้วโยนาห์ก็ได้รับการปล่อยตัว ในบทที่สองขณะที่อยู่ในท้องปลาโยนาห์ก็สวดมนต์รู้สำนึกในสิ่งที่ตนกระทำและขอบคุณพระเจ้า พระเจ้าจึงส่งบัญชาให้ปลาขย้อนโยนาห์ออกจากท้อง

จากนั้นพระเจ้าก็ทรงสั่งให้โยนาห์เดินทางไปยังนีนะเวห์เพื่อไปบอกคำพยากรณ์แก่ชาวเมือง ครั้งนี้โยนาห์ปฏิบัติตามพระประสงค์ และเดินเข้าไปในเมืองขณะเดียวกับที่ประกาศว่า “นิเนเวห์จะเสียเมืองในสี่สิบวัน” ชาวเมืองนิเนเวห์เชื่อคำพยากรณ์และเริ่มทำการประกาศอดอาหาร พระมหากษัตริย์แห่งนิเนเวห์ทรงเปลี่ยนฉลองพระองค์เป็นผ้ากระสอบและนั่งบนขี้เถ้า ทรงออกพระราชประกาศให้ประชาชนอดอาหาร, สวดมนต์ และ สำนึกบาป พระเจ้าทรงรับฟังและทรงปล่อยให้นิเนเวห์รอดตัวไปจากการเสียเมือง[4]