สามารถปรับตัวอาศัยอยู่ได้ในสภาพแวดล้อมที่หลากหลายทั้งป่าดิบที่ราบต่ำ, ป่าดิบชื้น และป่าไผ่ที่มีความสูงถึง 3,500 เมตร จากระดับน้ำทะเล สามารถกินอาหารได้หลายประเภท เช่น ผลไม้, หน่อไม้ ,รากพืช, ไส้เดือน, แมลง ชนิดต่าง ๆ , กิ้งกือ, สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก เป็นต้น โดยทั่วไปมักจะออกหากินในเวลากลางคืน และหลบนอนพักตามโพรงดินที่มีทางเข้าออกได้หลายทาง ที่ขุดไว้ในเวลากลางวัน หากินและอยู่อาศัยตามลำพัง ยกเว้นในฤดูผสมพันธุ์ที่อาจอยู่เป็นคู่ ประสาทตาไม่ค่อยดีนัก จึงมีประสาทการดมกลิ่นที่ดีเยี่ยมเป็นสิ่งทดแทน มีนิสัยที่ค่อนข้างดุ เมื่อพบศัตรูจะพองขนตั้งชันและสามารถยืนสองขาได้เหมือนหมี อีกทั้งยังมีกลิ่นตัวเหม็นรุนแรงเป็นสิ่งใช้ขับไล่ศัตรูอีกด้วย ในสมัยอดีต มนุษย์ใช้ประโยชน์จากหมูหริ่งด้วยการสกัดทำน้ำมันได้ด้วย[2]

มีฤดูผสมพันธุ์ในช่วงปลายฤดูหนาวจนถึงฤดูร้อน ตั้งท้องนานราว 6 เดือน ออกลูกครั้งละ 2–4 ตัว และมีอายุยืนประมาณ 6–7 ปี