หลวงปู่เขียว อินทมุนี ท่านเกิดเมื่อปี พุทธศักราช 2424 ในแผ่นดิน ล้นเกล้ารัชกาลที่ 5 เมื่อยังเยาว์วัย พ่อท่านเขียวอาศัยพระในบ้านช่วยสอนหนังสือให้อ่านเขียนได้ตามอักขระสมัย ท่านชอบศึกษาเล่าเรียนเป็นชีวิตจิตใจ รวมทั้งการศึกษาวิชาอาคมตามประเพณีนิยมของชาติไทยสมัยก่อน จนเมื่อมีอายุได้ 22 ปี ท่านจึงได้ตัดสินใจสละเพศฆราวาส อุปสมบทเมื่อปี พ.ศ. 2446 ณ วัดคงคาวดี (วัดกลาง) ปีเถาะ พ.ศ. 2446 พระครูสมัยนั้น เป็นพระอุปัชฌายะ พระครูบริหารสังฆกิจ (เต็ง) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ พระเกื้อเป็นพระกรรมวาจา ได้รับฉายาว่า "อินทมุนี"

หลังจากอุปสมบทแล้ว ท่านก็อยู่รับใช้ปรนนิบัติพระอุปัชฌาย์ รับฟังโอวาทจากพระอุปัชฌายะชั่วระยะเวลาหนึ่ง จากนั้นท่านก็กราบลาพระอุปัชฌาย์ ไปศึกษาเล่าเรียนต่อกับพระอาจารย์เอียด วัดบน พระอาจารย์เอียดเก่งทั้งทางโลกและทางธรรม อบรมสั่งสอนให้รู้จักตัดกิเลสออกไปจากจิตใจได้ จนท่านตั้งใจว่า ขอถือบวชอยู่ในพุทธศาสนาตลอดไป หาทางพ้นทุกข์ตัดอาสวะกิเลสให้สิ้น หลวงปู่เขียวท่านตัดสินใจเดินธุดงค์เป็นวัตร คือ ถือผ้านุ่งห่มบังสกุล 3 ชิ้น มีผ้าสบง อังสะ จีวร บิณฑบาตร และฉันอาหารมื้อเดียว (เอกา) เป็นวัตร จึงกราบลาอาจารย์เดินธุดงค์สู่ป่าเขาลำเนาไพร และธุดงค์ไปบำเพ็ญสมาธิ ฝึกจิตให้แก่กล้าขึ้น ผู้ที่ร่วมเดินทางไปกับท่านก็คือ พระครูนนทจรรยาวัตรหรือพระครูนนท์ ยอดพระเกจิอาจารย์อีกรูปหนึ่งของภาคใต้ ด้วยวัตถุมงคลของท่าน ประชาชนชาวสยาม (ชาวไทย) ในปัจจุบัน ได้นำวัตถุมงคลของท่านไปบูชา ท่านได้สร้างลูกอมและผ้ายันต์รอยมือรอยเท้ามีหลายแบบ ผ้ายุคแรก ๆ จะประทับด้วยผงขมิ้นละลายน้ำ รุ่นหลังจากนั้นจะประทับด้วยคราม หมึกน้ำเงิน และหมึกดำ ผ้าบางผืนก็มีแต่รอยเท้าอย่างเดียว เป็นที่นิยมกันมาก ผืนที่มีสภาพสมบูรณ์เช่าหากันหมื่นกว่าบาทและมีประสบการณ์ไม่แพ้ไปกว่าลูกอม ส่วนเหรียญรุ่นแรกและรุ่นเดียวของท่านก็อ เหรียญปี 2513

ท่านได้ถึงแก่มรณภาพด้วยสังขารโรคชราเมื่อปี พ.ศ. 2519 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลปัจจุบัน อายุ 95 ปี