หลวงพงษ์พิบูลย์ (เจ้าพรหม วงศ์พระถาง) นอกจากรับราชการแล้ว ท่านยังมีอาชีพในการทำป่าไม้สัมประทานในเขตเมืองนครแพร่ โดยสืบทอดจากพระยาบุรีรัตน์ (หนู มหายศปัญญา) ผู้เป็นพ่อตา

กิจสาธารณะ

หลวงพงษ์พิบูลย์ (เจ้าพรหม วงศ์พระถาง) และภรรยาของท่าน คือ เจ้าสุนันตา วงศ์บุรี ได้เป็นผู้นำในการก่อสร้างวิหารใหม่วัดพงษ์สุนันท์ ซึ่งวิหารหลังเดิมได้พังทลายลงเพราะเกิดน้ำท่วมในปี พ.ศ. 2472 และทำสังฆกรรมไม่ได้หลายปี ต่อมาพระมหาโกศล อคฺควีโร ได้เปลี่ยนชื่อวัดเป็น วัดพงษ์สุนันท์ เพื่อให้เกียรติแก่ท่านและภรรยาที่เป็นผู้บูรณปฏิสังขรณ์ ปัจจุบันได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ จากเจ้าไข่มุกต์ และเจ้าทองด้วง วงศ์บุรี ซึ่งเป็นบุตรบุญธรรมของหลวงพงษ์พิบูลย์ได้ร่วมกับคณะศรัทธาทั่วไปอุปถัมภ์วัดนี้ตลอดมาถึงปัจจุบัน[2]