หลิน จื้ออิ่งเกิดเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2517[1] ที่กรุงไทเป ประเทศไต้หวัน มีส่วนสูง 173 นับถือศาสนาพุทธ เป็นลูกคนที่ 2 ในจำนวน 5 คน มีพี่ชาย 1 คน น้องชาย 2 คนและน้องสาวอีก 1 คน[2] เรียนชั้นอนุบาลที่โรงเรียนจงเสี้ยวเสี่ยวเสวีย จากนั้นต่อชั้นมัธยมที่วิทยาลัยศิลปะหัวกัง วิชาเอกการแสดง วิชาโทถ่ายภาพ พูดได้ทั้งภาษาจีนกลาง ฮกเกี้ยน อังกฤษ และกวางตุ้ง ยามว่างงานชอบท่องเที่ยว ดูหนัง

หลิน จื้ออิ่งเข้าวงการปี ค.ศ. 1991 โดยแมวมองมาพบเขาขณะกำลังแสดงละครเวทีจึงได้ทาบทาม แต่ครั้งแรกเขาได้ตอบปฏิเสธ จึงถูกตามตื๊อหลายครั้งก็ยังไม่ยินดี ก่อนที่จะยอมตกลงโดยมีคุณพ่อเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ให้ ต้นปี ค.ศ. 1992 จึงได้ออกอัลบั้มชุดแรกชื่อ "ปู๋ซื่อเหม่ยเก้อเลี่ยนชวี้โตวโหย่วเหม่ยห่าวหุยอี้" แปลว่า "ใช่ว่าเพลงรักทุกเพลงจะมีความหลังที่งดงาม" กระแสความนิยมที่เพิ่มขึ้นเร็วมากบวกกับขณะนั้นมีพายุพัดเข้าเกาะฮ่องกง ทำให้ได้รับฉายาจากสื่อมวลชนว่า "ไอ้หนุ่มสลาตัน" หรือ "สลาตันน้อย"[3]

หลังจากนั้นไม่นานก็เกิดอาการ "หลิน จื้ออิ่งฟีเวอร์" ระบาดทั่วเอเชีย ด้วยลีลาการเต้นเร่าร้อนและผลงานเพลงที่ออกมาค่อนข้างถี่ และยอดขายก็ดีมาก ทำให้ได้รับรางวัลนักร้องหน้าใหม่ยอดเยี่ยม นักร้องเพลงจีนกลางยอดเยี่ยม นักร้องยอดนิยม และรางวัลแผ่นเสียงทองคำอีกมากมาย ฯลฯ[4]

เขามีงานภาพยนตร์หลายเรื่องและอัลบั้มอีกหลายชุด รวมทั้งทัวร์คอนเสิร์ตทั่วโลกทั้งแคนาดา อเมริกา ยุโรป เกาหลี จีน ไต้หวัน มาเลเซีย อินโดนีเซีย และประเทศไทย เมื่อวันที่ 5 ธ.ค. 2536 ที่เอ็มบีเคฮอลล์

ในช่วงปลายปี พ.ศ. 2539 จิมมี่ได้รับการโหวตให้อยู่ในอันดับ 5 ของตำแหน่ง 1 ใน 10 ขวัญใจวัยรุ่นไต้หวันและออกอัลบั้มชุดใหม่ชื่อ Expect ในเดือนธันวาคมปีเดียวกัน และได้รับการกล่าวขานให้เป็นนักร้องจตุรเทพวัยรุ่น(The Little Four Heavenly Kings) ซึ่งประกอบด้วย เจิน เฉิงอู่ หรือ ทาเคชิ คาเนชิโร , ซู โหย่วเผิง และ อู๋ ฉีหลง ในเดือนมกราคมปี พ.ศ. 2540 ได้ถ่ายโฆษณาให้กับรัฐบาลเพื่อประชาสัมพันธ์ให้ประชาชนทราบ โดยเฉพาะวัยรุ่นให้ไกลห่างจากยาเสพติด และจนมาถึงการเลิกสูบบุหรี่ โฆษณานี้เป็นเรื่องจริงของคนที่ต้องเสียอนาคตไปเพราะติดบุหรี่ และยาเสพติด ซึ่งได้รับเสียงตอบรับดีมาก

หลังจากที่หลิน จื้ออิ่งกลับจากการถูกเรียกไปฝึกทหารของไต้หวัน เมื่อวันที่ 15 พ.ย. พ.ศ. 2539 ก็เริ่มกลับมาทำงานเพลงอย่างเต็มตัวอีกครั้ง นอกจากนั้นยังสร้างร้านเวิร์กช็อบของตัวเองชื่อ Jimmy Creative และสตูวิดีโอถ่ายรูปในไทเป ไต้หวัน ชื่อ Always ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับหนังที่หลิน จื้ออิ่ง ชื่นชอบ[5] ไม่เพียงเท่านี้ หลิน จื้ออิ่งยังได้เขียนหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของเขาช่วงเป็นทหารเกณฑ์ด้วย ชื่อภาษาจีนว่า “ต้าปิงยื้อจี้” แปลเป็นไทยว่า บันทึกทหาร เป็นงานเขียนเล่มแรกในชีวิตของดาราหนุ่มที่เขียนเล่าจากประสบการณ์ตอนเป็น ทหารเกณฑ์ในช่วงปี 2537-2539 ออกวางแผงในปี 2540 ที่ไต้หวันบ้านเกิด

ปัจจุบันหลิน จื้ออิ่งไม่สังกัดค่ายไหน ตั้งบริษัท Jimmy Creative Co, Ltd. ทำธุรกิจร้านถ่ายภาพ มี 3 สาขา และจัดตั้งแฟนคลับขึ้นใหม่ชื่อว่า "อิ่งโหย่วหุ้ย" (Jimmy Lin International Fan Club) จากนั้นเซ็นสัญญาให้ บริษัท FORWARD MUSIC ไต้หวัน และ EMI ฮ่องกง ดูแลเรื่องจัดจำหน่าย โดยมีผลงานเพลงเกิน 10 อัลบั้ม ชุดที่ 10 คือ “หนานเหยินชื่อเหินห่าวเพียนเตอ” (ผู้ชายหลอกง่าย)

หลิน จื้ออิ่งมีผลงานละครและภาพยนตร์อย่างมากมาย เช่น นาจา เดชเซียวฮื่อยี้ โคมวิเศษ และแปดเทพอสูรมังกรฟ้า