เดือนมีนาคมปี ค.ศ. 1924 (บางข้อมูลระบุว่าเป็นวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1924) เกิดเหตุจลาจลในย่านการค้าของกวางเจา ห้างร้านจำนวนมากถูกทำลายเสียหายยับเยิน รวมทั้งร้านเป่าจือหลินของ หวง เฟยหง ที่ถูกเผาจนราบคาบ ถัดจากนั้นไม่นาน หว่อง ฮอนซัม (หวง หันเซิน; Huáng Hànsēn, 黃漢森) บุตรชายคนโตของหวง เฟยหง ก็เสียชีวิตจากการทะเลาะวิวาทกับ แก๊งค้ายาเสพติด (ข้อมูลบางแหล่งแย้งต่างกันมาก แต่ที่น่าจะถูกต้องที่สุดคือ เหตุดังกล่าวเกิดในปี ค.ศ. 1890) การสูญเสียบุตรชาย ทำให้หวง เฟยหง ประกาศไม่ถ่ายทอดวิชาฝีมือให้แก่ลูกหลานของตน จะสอนเฉพาะกับลูกศิษย์เท่านั้น

หวง เฟยหง เสียชีวิตเมื่อวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 1924 สิริอายุได้ 76 ปี หลังจากนั้น มอก ไกวหลานพร้อมด้วยลูกศิษย์ 2 คนของหวง เฟยหง คือ หลิน ซื่อหรง (หลำ ไซหวิ่ง) และ ตั่ง เซาขิ่ง (Deng Shiqiong, 鄧世瓊;) ก็ได้พากันอพยพไปยังฮ่องกง

ตลอดชีวิตหวง เฟยหงมีลูกศิษย์ทั้งหมด 18 คน (ตั่ง เซาขิ่งเป็นคนเดียวที่เป็นผู้หญิง) ว่ากันว่าคนที่ได้รับการถ่ายทอดวิชาในทุก ๆ ด้าน (ทั้งวิชากำลังภายใน, วิชาแพทย์ และการเชิดสิงโต) คือ เหลิง ฟุน (เหลียง ควน; Liáng Kuān, 梁寬) แต่โชคร้ายที่ศิษย์เอกรายนี้ เสียชีวิตตั้งแต่อายุเพียง 20 ต้น ๆ

ในบรรดาศิษย์ทั้งหมดของหวง เฟยหง คนที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากสุดคือ หลิน ซื่อหรง (Lam Sai-wing; Lín Shìróng; 林世榮) ซึ่งต่อมาได้เปิดสำนักขึ้นที่ฮ่องกง และเขียนตำราหมัดมวยที่สำคัญเอาไว้หลายต่อหลายเล่ม รวมทั้งเป็นผู้มีบทบาทในการถ่ายทอดเผยแพร่วีรกรรมของอาจารย์