อ้างอิง ของ หอยสังข์ยักษ์ออสเตรเลีย

  1. ↑ Röding P. F. (1798). Museum Boltenianus sive Catalogus cimeliorum e tribus regnis naturae olim collegerat. Pars secunda continens Conchylia sive Testacea univalvia, bivalvia & multivalvia. Trappi, Hamburg, viii. + 199 pp.
  2. ↑ Linnaeus C. (1758). Systema Naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. L. Salvii, Holmiae (Stockholm). 824 pp., page 275.
  3. ↑ Syrinx aruanus (Linnaeus, 1758). OBIS Indo-Pacific Molluscan Database, accessed 6 August 2009
  4. ↑ Born I. von (1780). Testacea musei Caesarei Vindobonensis quae jussu Mariae Theresia. J. P. Kraus, Vienna. 442 pp., page 9.
  5. ↑ Lamarck J.B.P. de M. (1822). Histoire naturelle des Animaux sans Vertèbres. Verdiere, Paris. 711 pp., page 126.
  6. ↑ Tryon G. W. (1887). Manual of Conchology, structural and systematic, with illustrations of the species. Volume 9. Solariidae (by William B. Marshall), Ianthinidae, Trichotropidae, Scalariidae, Cerithiidae, Rissoidae, Littorinidae. 488 pp., 71 plates. Page 142, plate 26, figure 16.
  7. ↑ จอม ปัทมคันธิน. แฟนหอยพันธุ์แท้. นนทบุรี : สำนักพิมพ์ชบาเงิน, 2555. 185 หน้า. หน้า 108. ISBN 978-616904682-0
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
Syrinx aruanus

ใกล้เคียง

หอยสังข์ หอยสังข์ยักษ์ออสเตรเลีย หอยสังข์หนามเล็ก หอยสังข์แตร หอยสังข์มะระ หอยสังข์กระโดด หอยสังข์รดน้ำ หอยสังข์ทะนาน หอสักการะฟ้า หอสังเกตการณ์ดาราศาสตร์วิทยุแห่งชาติ (ไทย)