ภาคย์ ลูกชายคนโตของครอบครัวพิชิตพงษ์แต่กลับไม่เคยได้รับความรักจากกวีผู้เป็นพ่อเลยกลับทุ่มเทความรักไปที่ภากร น้องชาย บ่อยครั้งที่ภาคย์เก็บความน้อยใจไประบายให้อำภาผู้เป็นแม่ฟัง อำภาก็ได้แต่ปลอบใจและขอให้ภาคย์อดทน

จนกระทั่งวันหนึ่งความอดทนของภาคย์ได้หมดลง ภาคย์หนีออกจากบ้านทุกคนเสียใจรวมทั้งอมาวสี หลานสาวที่กวีรับมาเลี้ยงซึ่งแอบรักภาคย์มาตลอด 10 ปีผ่านไปฐานะของบ้านพิชิตพงษ์ย่ำแย่ลงทุกที แต่ภากรยังฟุ่มเฟือยเหมือนเดิมแถมมีความรู้สึกหึงหวงอมาวสีเวลาที่มีผู้ชายมาหาที่บ้านแต่อมาวสีไม่สนใจเพราะในใจมีแต่ภาคย์

อมาวสีบังเอิญได้พบกับราช รัชภูมิในงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาจากต่างประเทศของวาริน พี่ชายของวัชรี อมาวสีรู้สึกว่าราชกับภาคย์ต้องเป็นคนเดียวกันแต่ราชปฏิเสธว่าไม่ใช่ภาคย์ ส่วนทางด้านกวีกับอำภาก็กำลังกลุ้มใจที่จะหาเงินให้ภารโรงนายสุดที่ภากรเกิดไปได้เสียกับสีไพร ลูกสาวโดยตัดสินใจขายบ้านแก้วเสียซึ่งคนที่รับซื้อไว้ก็คือราช รัชภูมิ

ภากรคลั่งอมาวสีอย่างหนักจนขอร้องให้กวีจัดงานแต่งงานขึ้นระหว่างตนกับอมาวสี อมาวสีต้องจำยอมเพราะกวีอ้างบุญคุณที่เลี้ยงดูเธอมา อมาวสีอยากรู้ว่าภาคย์หรือราชจะรู้สึกอย่างไรจึงตัดสินใจบอกว่าเธอจะแต่งงานกับภากร ราชยินดีด้วยแต่ในใจราชกลับรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง

ราชจึงตัดสินใจวางแผนพาอมาวสีหนีภากรโกรธมากจ้างจำลองให้ออกตามหาจนไปเจอราชกับอมาวสีที่ไร่แห่งหนึ่ง จำลองหลอกล่อให้ราชออกไปจากไร่ แล้วปลอมลายมือมารับอมาวสี อมาวสีหลงเชื่อตามจำลองไปจนถูกจับไปขังที่กระท่อมร้างแต่ก็รอดมาได้เพราะสายบัว เมียของจำลองเกิดหึงจึงแอบปล่อยอมาวสีออกมา

ส่วนภากรก็ถูกจำลองหลอกไปติดการพนันจนหมดตัวแล้วบังเอิญไปได้พบกับสีไพร ผู้หญิงที่ภากรเคยเห็นเป็นของเล่นซึ่งยังรักและพร้อมจะให้อภัยภากรเสมอ ภากรจึงสำนึกได้ กวีตัดสินใจขายบ้านพิชิตพงษ์เพราะฐานะที่กำลังย่ำแย่ลงอย่างหนักม.ร.ว.ทิพย์สุดามารับซื้อไว้เพื่อมอบให้ภาคย์จนกระทั่งม.ร.ว.ทิพย์สุดาตามหาภาคย์จนได้พบราช ซึ่งมั่นใจว่าภาคย์กับราชคือคนเดียวกัน จึงตัดสินใจเล่าความจริงทั้งหมดให้ญาติกับหม่อมคทาเทพแฟนเก่าของอำภาและภาคย์ ก็คือลูกที่เกิดจากอำภาและคทาเทพไม่ใช่กับกวี

พอฟังจบราชจึงเข้าใจเหตุผลที่กวีร้ายกับตนจึงรีบไปหากวีและอำภาเพื่อขอบคุณที่เลี้ยงดูมาและขอให้ทุกคนกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ส่วนวารินก็ดูแลเทคแคร์อมาวสี ภาคย์เองก็เชียร์ให้อมาวสีรับรักวาริน อมาวสีแอบน้อยใจและคิดว่าภาคย์มีหญิงที่รักอยู่แล้ว ภาคย์และอมาวสีจึงห่างกันออกไปทุกที ในวันแต่งงานของภากรและสีไพรอมาวสีแอบประชดภาคย์โดยทำเป็นใกล้ชิดกับวารินแต่สายตาเหลือบไปเห็นจำลองที่กำลังจะยิงภาคย์พอดีอมาวสีเอาตัวไปกันกระสุนให้ ความเสียสละของอมาวสีจึงสามารถล้างความเถื่อนของหัวใจภาคย์ลงไปได้