องศาเรอเมอร์ (อังกฤษ: Rømer Scale, สัญลักษณ์: °Rø) คือหน่วยวัดอุณหภูมิที่คิดค้นโดยนักดาราศาสตร์ชาวเดนมาร์ก โอเล คริสเตนเซน เรอเมอร์ (Ole Christensen Rømer) โดยตีพิมพ์เมื่อปี ค.ศ.1701 ไล่เรี่ยกันกับองศานิวตัน[1] โดยกำหนดให้ 7.5°Rø เป็นจุดเยือกแข็งของน้ำ และ 60°Rø เป็นจุดเดือดของน้ำ โดย 0°Rø คือจุดเยือกแข็งของน้ำ น้ำแข็ง และ เกลือแอมโมเนียมคลอไรด์ (คล้ายกับฟาเรนไฮต์)[2] โดยอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 1°Rø คือ 40/21°C เป็นหน่วยอุณหภูมิแรกที่มีการกำหนดตัวเลขอุณหภูมิอย่างชัดเจนร่วมกับองศานิวตัน (ก่อนหน้านั้น เทอร์โมมิเตอร์วัดได้แค่ร้อนหรือเย็นเท่านั้น)[3] เรอเมอร์เป็นคนที่วัดความเร็วแสงได้อย่างเที่ยงตรงเป็นคนแรก[4] จากการสังเกตการณ์สุริยุปราคา และ กาเบรียล ฟาเรนไฮต์ ได้นำองศาเรอเมอร์มาปรับปรุงในปี ค.ศ.1708 และประดิษฐ์มาตรวัดอุณหภูมิองศาฟาเรนไฮต์[5] ที่กลายเป็นมาตรวัดอุณหภูมิอย่างเป็นทางการในหน่วยวัดแบบอังกฤษ และกลายเป็นที่นิยมใช้ในสหรัฐอเมริกา และ จักรวรรดิบริเตนในอดีต